Bartolino da Padova

Bartolino da Padova
Ilustracja
Portret Bartolina da Padova w Kodeksie Squarcialupi
Pochodzenie

włoskie

Gatunki

muzyka poważna, muzyka średniowieczna

Zawód

kompozytor

Bartolino da Padova, Bartolino da Padua[1] – włoski kompozytor działający na przełomie XIV i XV wieku[1][2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Należał do ostatniej generacji kompozytorów trecenta[2]. Był zakonnikiem, karmelitą[1][2]. Prowadził działalność w Padwie i Florencji[1][2]. Jego twórczość znana jest przede wszystkim z Kodeksu Squarcialupi[1][2], gdzie umieszczono także jego portret[2].

Zachowało się 38 jego utworów, w tym 27 ballat i 11 madrygałów[2]. Są to kompozycje przeważnie 2-głosowe, z tekstami odnoszącymi się do aktualnych wydarzeń, o treści politycznej i moralizatorskiej[1]. Twórczość Bartolina reprezentuje północnowłoską ars nova[1], ma zachowawczy charakter nawiązujący do dorobku Jacopa da Bologna[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 207. ISBN 83-224-0113-2.
  2. ↑ a b c d e f g h Medieval Italy. An Encyclopedia. edited by Christopher Kleinhenz. New York: Routledge, 2004, s. 98. ISBN 0-415-93929-1.