Bartosz Konitz

Bartosz Konitz
Ilustracja
Bartosz Konitz w barwach Wisły Płock (2015)
Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1984
Oborniki

Wzrost

195 cm

Pozycja

środkowy rozgrywający

Informacje klubowe
Klub

VfL Eintracht Hagen

Numer w klubie

17

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
2000–2006 Red Rag Tachos Waalwijk
2006–2010 Vive Kielce
2010–2011 TuS N-Lübbecke
2011–2012 DHC Rheinland
2012–2015 Pogoń Szczecin
2015–2016 Wisła Płock
2016–2017 Pogoń Szczecin
2017– VfL Eintracht Hagen
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2003–2012  Holandia 71 (213)
2015–2016  Polska 12 (11)
W sumie: 83 (224)
Multimedia w Wikimedia Commons

Bartosz Konitz (ur. 30 grudnia 1984 w Obornikach) – polski piłkarz ręczny, środkowy rozgrywający, od 2017 zawodnik niemieckiego VfL Eintracht Hagen.

Reprezentant Holandii (2003–2012), a następnie Polski (2015–2016). Uczestnik mistrzostw Europy w Polsce (2016).

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo grał w holenderskim Red Rag Tachos Waalwijk[1]. W sezonie 2003/2004 został wybrany najbardziej utalentowanym graczem w Holandii, a w 2005 zajął 3. miejsce w plebiscycie na najlepszego zawodnika kraju[2][3]. W sezonie 2005/2006, w którym rozegrał 22 mecze i zdobył 181 goli, został królem strzelców Eredivisie[4]. W sezonie 2005/2006 wystąpił również w dwóch spotkaniach 2. rundy Pucharu Zdobywców Pucharów, w których rzucił 15 bramek[5].

W latach 2006–2010 był zawodnikiem Vive Kielce, z którym zdobył dwa mistrzostwa Polski i dwa Puchary Polski. W ciągu czterech sezonów rozegrał w polskiej lidze w barwach Vive 110 meczów, w których rzucił 300 bramek[6]. W sezonie 2009/2010 wystąpił ponadto w 12 spotkaniach Ligi Mistrzów, w których zdobył siedem goli[5]. W maju 2010 przedłużył o rok kontrakt z Vive, jednak w sierpniu 2010 odszedł z klubu[7].

Od połowy września do końca grudnia 2010 był zawodnikiem TuS N-Lübbecke, w którego barwach rozegrał w Bundeslidze 14 meczów i zdobył sześć goli. Następnie przez półtora roku był zawodnikiem DHC Rheinland, w którym rozegrał 42 spotkania i rzucił 170 bramek[8]. W latach 2012–2015 był zawodnikiem Pogoni Szczecin, w której rozegrał w Superlidze 81 meczów i zdobył 390 goli[6] (był obok Wojciecha Zydronia najlepszym strzelcem szczecińskiego zespołu).

W 2015 przeszedł do Wisły Płock, z którą podpisał roczny kontrakt. W sezonie 2015/2016 rozegrał w Superlidze 15 meczów i zdobył 25 goli[6]. Ponadto wystąpił w 10 spotkaniach Ligi Mistrzów, w których rzucił pięć bramek[5]. W lutym 2016 na jednym z treningów odnowił się mu uraz barku, który uniemożliwił mu występy w kolejnych miesiącach[9]. W 2016 powrócił do Pogoni Szczecin, w której w sezonie 2016/2017 rozegrał 29 meczów i zdobył 97 goli[10].

W 2017 przeszedł do VfL Eintracht Hagen, z którym podpisał dwuletni kontrakt[10]. W sezonie 2017/2018 rozegrał w 2. Bundeslidze 35 meczów i zdobył 119 goli[8].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Holandii zadebiutował 31 października 2003 w meczu z Danią. Po raz ostatni w holenderskich barwach wystąpił 14 stycznia 2012 w meczu z Estonią (29:28) w ramach kwalifikacji do mistrzostw świata w Hiszpanii (2013). Łącznie w latach 2003–2012 rozegrał w kadrze Holandii 71 spotkań i zdobył 213 goli[11][12].

W reprezentacji Polski zadebiutował 7 listopada 2015 w wygranym meczu z Rosją (27:21), w którym zdobył jednego gola[13]. W grudniu 2015 uczestniczył w turnieju towarzyskim Christmas Cup we Wrocławiu, a w styczniu 2016 w turnieju towarzyskim w hiszpańskim Irun. Również w styczniu 2016 wystąpił w mistrzostwach Europy w Polsce, podczas których rozegrał siedem meczów i rzucił siedem goli[14]. Rozegrane 29 stycznia 2016 podczas ME spotkanie ze Szwecją (26:24), w którym zdobył pięć goli, było jego ostatnim występem w narodowych barwach.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Syn szczypiornisty Piotra Konitza, w latach 80. zawodnika Grunwaldu Poznań i Pogoni Zabrze oraz reprezentanta Polski[1]. W wieku czterech lat wyjechał z rodzicami do Holandii[15]. Żonaty z Kristin Konitz (z domu Vendeloo), która uprawiała piłkę ręczną w KSS-ie Kielce.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Vive Kielce
Indywidualne
  • Król strzelców Eredivisie: 2005/2006 (181 bramek; Red Rag Tachos Waalwijk)[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Paweł Kotwica: Szesnastu i syn trenera. echodnia.eu, 10 lipca 2006. [dostęp 2019-01-01].
  2. ↑ De beste handballers en handbalsters van 2003/2004. handbalstartpunt.nl. [dostęp 2019-01-01]. (niderl.).
  3. ↑ De beste handballers en handbalsters van 2004/2005. handbalstartpunt.nl. [dostęp 2019-01-01]. (niderl.).
  4. ↑ a b Konitz w Vive. vive.zetonet.pl, 16 maja 2006. [dostęp 2019-01-01].
  5. ↑ a b c Bartosz Konitz. eurohandball.com. [dostęp 2019-01-01]. (ang.).
  6. ↑ a b c Bartosz Konitz. handballnews.pl. [dostęp 2019-01-01].
  7. ↑ Łukasz Wojtczak: Bartosz Konitz odchodzi z Vive!. sportowefakty.wp.pl, 18 sierpnia 2010. [dostęp 2019-01-01].
  8. ↑ a b Bartosz Konitz. dkb-handball-bundesliga.de. [dostęp 2019-01-01]. (niem.).
  9. ↑ Kamil Kołsut: Bartosz Konitz nie zagra do końca sezonu!. sportowefakty.wp.pl, 17 lutego 2016. [dostęp 2019-01-01].
  10. ↑ a b Krzysztof Kempski: Bartosz Konitz odchodzi z Pogoni. Zagra w Niemczech. sportowefakty.wp.pl, 12 czerwca 2017. [dostęp 2019-01-01].
  11. ↑ Hieronder vindt u de selectie van het Nationaal Team Heren. handbal.nl. [dostęp 2019-01-01]. (niderl.).
  12. ↑ Bartek Konitz debuteert bij EK in Polen. handbal.nl. [dostęp 2019-01-01]. (niderl.).
  13. ↑ Rosja pokonana, Polacy meldują się w finale. zprp.pl, 7 listopada 2015. [dostęp 2019-01-01].
  14. ↑ Raport z mistrzostw Europy 2016 w Polsce. eurohandball.com. [dostęp 2019-01-01]. (ang.).
  15. ↑ Waldemar Zawołowicz: Bartosz Konitz w maju zadebiutuje w kadrze. przegladsportowy.pl, 24 marca 2015. [dostęp 2019-01-01].
Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Europy w Piłce Ręcznej 2016