Baurusuchidae
| Baurusuchidae | |||
| Price, 1945 | |||
 Baurusuchus | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadrząd | |||
| (bez rangi) | Mesoeucrocodylia | ||
| (bez rangi) | Notosuchia | ||
| Rodzina |
Baurusuchidae | ||
| Rodzaje | |||
|
| |||
Baurusuchidae – rodzina krokodylomorfów z grupy Notosuchia.
Budowa i paleobiologia
[edytuj | edytuj kod]Grupa Baurusuchidae została nazwana w 1945 roku przez Llewellyna Ivora Price'a jako monotypowa rodzina obejmująca gatunek Baurusuchus pachecoi, opisany w oparciu o niekompletną czaszkę z górnokredowej formacji Adamantina w Brazylii[1]. Oprócz rodzaju Baurusuchus do Baurusuchidae zaliczane są również późnokredowe Cynodontosuchus i Wargosuchus z Argentyny[2], Stratiotosuchus[3], Campinasuchus[4], Pissarrachampsa[5], Gondwanasuchus[6] i Aplestosuchus z Brazylii[7] oraz Pabwehshi z Pakistanu[8]. Cynodontosuchus i Wargosuchus są znane z fragmentarycznych szczątków, co utrudnia dokładniejsze poznanie ich pokrewieństwa, jednak występują u nich kilka cech obecnych również u Baurusuchus: zęby przypominające zęby teropodów, ich zredukowana liczba, kość szczękowa z hipertroficznymi zębami, kość zębowa z powiększonym zębem odpowiadającym kształtem szczerbie przedszczękowej, zwertykalizowane kości szczękowe, powiększony trzeci ząb kości przedszczękowej zachodzący na kość zębową, wysokie spojenie żuchwowe[3]. Niektórzy autorzy nie wykluczają możliwości, że Cynodontosuchus może w rzeczywistości być młodocianym Wargosuchus, zwłaszcza że oba pochodzą prawdopodobnie z osadów formacji Bajo de La Carpa[5]. Anatomia czaszki Baurusuchidae jest stosunkowo dobrze poznana, jednak osteologia szkieletu pozaczaszkowego przez długi czas pozostawała praktycznie nieznana – dopiero w 2010 roku opisano szkielet pozaczaszkowy Baurusuchus albertoi. Na jego podstawie Nascimento i Zaher zasugerowali, że Baurusuchidae były prawdopodobnie kursorialnymi (biegającymi) krokodylomorfami[3]. Przypuszczalnie zajmowały one podobne nisze ekologiczne jak nieduże i średniej wielkości teropody, tzn. były aktywnymi lądowymi drapieżnikami. Baurusuchidae i teropody łączyło wiele homoplazji, m.in. poruszanie się na wyprostowanych kończynach, obecność piłkowanych zębów w przedniej części pyska i złączenie się kości nosowych, co może być adaptacją do wytrzymywania dużych nacisków na czaszkę[9].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]
Niektórzy naukowcy sugerowali, że Baurusuchidae są najbliżej spokrewnione z rodziną Sebecidae[10][11], jednak większość nowszych analiz filogenetycznych wskazuje, że należą one do kladu Notosuchia[3][12]. Według definicji filogenetycznej przedstawionej w 2004 roku przez Carvalho i współpracowników grupa Baurusuchidae obejmuje ostatniego wspólnego przodka rodzajów Baurusuchus i Stratiotosuchus i wszystkich jego potomków[10]. W 2011 roku Montefeltro i współpracownicy przedstawili odmienną definicję, zgodnie z którą Baurusuchidae to klad obejmujący ostatniego wspólnego przodka Cynodontosuchus rothi, Pissarrachampsa sera, Stratiotosuchus maxhechti i Baurusuchus pachecoi i wszystkich jego potomków, ale nieobejmujący Notosuchus terrestris, Mariliasuchus amarali, Armadillosuchus arrudai, Araripesuchus gomesi, Sebecus icaeorhinus, Bretesuchus bonapartei, Peirosaurus tormini oraz Crocodylus niloticus. Według autorów najbardziej bazalnym przedstawicielem Baurusuchidae jest Cynodontosuchus, Pissarrachampsa i Wargosuchus tworzą klad Pissarrachampsinae, natomiast Stratiotosuchus i Baurusuchus należą do Baurusuchinae. Pissarrachampsinae mają stosunkowo szeroki zasięg (Brazylia i Argentyna), podczas gdy Baurusuchinae są znane jedynie z terenów Basenu Bauru w Brazylii[5].
Kladogram Baurusuchidae według Nascimento (2008)[12]
Kladogram według Montefeltro i współpracowników (2011)[5]
|
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Llewellyn I. Price. A new reptile from the Cretaceous of Brazil. „Notas Preliminares e Estudos – Ministério da Agricultura, Divisão de Geologia e Mineralogia, Rio de Janeiro”. 25, s. 1–9, 1945. (ang.).
- ↑ Agustín G. Martinelli, Diego F. Pais. A new baurusuchid crocodyliform (Archosauria) from the Late Cretaceous of Patagonia (Argentina). „Comptes Rendus Palevol”. 7 (6), s. 371–381, 2008. DOI: 10.1016/j.crpv.2008.05.002. (ang.).
- ↑ a b c d Paulo Miranda Nascimento, Hussam Zaher. A new species of Baurusuchus (Crocodyliformes, Mesoeucrocodylia) from the Upper Cretaceous of Brazil, with the first complete postcranial skeleton described for the family Baurusuchidae. „Papéis Avulsos de Zoologia (Săo Paulo)”. 50 (21), s. 323–361, 2010. DOI: 10.1590/S0031-10492010002100001. (ang.).
- ↑ Ismar de Souza Carvalho, Vicente de Paula Antunes Teixeira, Mara Lúcia da Fonseca Ferraz, Luiz Carlos Borges Ribeiro, Agustín Guillermo Martinelli, Francisco Macedo Neto, Joseph J. W. Sertich, Gabriel Cardoso Cunha, Isabella Cardoso Cunha, Partícia Fonseca Ferraz. Campinasuchus dinizi gen. et sp. nov., a new Late Cretaceous baurusuchid (Crocodyliformes) from the Bauru Basin, Brazil. „Zootaxa”. 2871, s. 19–42, 2011. (ang.).
- ↑ a b c d Felipe C. Montefeltro, Hans C. E. Larsson, Max C. Langer. A new baurusuchid (Crocodyliformes, Mesoeucrocodylia) from the Late Cretaceous of Brazil and the phylogeny of Baurusuchidae. „PLoS ONE”. 6 (7): e21916, 2011. DOI: 10.1371/journal.pone.0021916. (ang.).
- ↑ Thiago da Silva Marinho, Fabiano Vidoi Iori, Ismar de Souza Carvalho, Felipe Mesquita de Vasconcellos. Gondwanasuchus scabrosus gen. et sp. nov., a new terrestrial predatory crocodyliform (Mesoeucrocodylia: Baurusuchidae) from the Late Cretaceous Bauru Basin of Brazil. „Cretaceous Research”. 44, s. 104–111, 2013. DOI: 10.1016/j.cretres.2013.03.010. (ang.).
- ↑ Pedro L. Godoy, Felipe C. Montefeltro, Mark A. Norell i Max C. Langer. An additional baurusuchid from the Cretaceous of Brazil with evidence of interspecific predation among Crocodyliformes. „PLoS ONE”. 9 (5), s. e97138, 2014. DOI: 10.1371/journal.pone.0097138. (ang.).
- ↑ Jeffrey A. Wilson, M. Sadiq Malkani, Philip D. Gingerich. New crocodyliform (Reptilia, Mesoeucrocodylia) from the Upper Cretaceous Pab Formation of Vitakri, Balochistan (Pakistan). „Contributions from the Museum of Paleontology, University of Michigan”. 30 (12), s. 321–336, 2001. (ang.).
- ↑ Douglas Riff, Alexander W.A. Kellner. Baurusuchid crocodyliforms as theropod mimics: clues from the skull and appendicular morphology of Stratiotosuchus maxhechti (Upper Cretaceous of Brazil). „Zoological Journal of the Linnean Society”. 163 (s1), s. S37–S56, 2011. DOI: 10.1111/j.1096-3642.2011.00713.x. (ang.).
- ↑ a b Ismar de Souza Carvalho, Luis Carlos Borges Ribeiro, Leonardo dos Santos Avilla. Uberabasuchus terrificus sp. nov., a new Crocodylomorpha from Bauru Basin (Upper Cretaceous), Brazil. „Gondwana Research”. 7 (4), s. 975–1002, 2004. DOI: 10.1016/S1342-937X(05)71079-0. (ang.).
- ↑ Ismar de Souza Carvalho, Antonio de Celsa Arruda Campos, Pedro Henrique Nobre. Baurusuchus salgadoensis, a new Crocodylomorpha from the Bauru Basin (Cretaceous), Brazil. „Gondwana Research”. 8 (1), s. 11–30, 2005. DOI: 10.1016/S1342-937X(05)70259-8. (ang.).
- ↑ a b Paulo Miranda Nascimento: Descrição morfológica e posicionamento filogenético de um Baurusuchidae (Crocodyliformes, Mesoeucrocodylia) do Cretáceo Superior da Bacia Bauru, região de General Salgado. Uniwersytet w São Paulo, 2008. (port.).
_2006-09-19.JPG)