osada | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
352[2] |
Strefa numeracyjna |
55 |
Kod pocztowy |
14-500[3] |
Tablice rejestracyjne |
NBR |
SIMC |
0148292 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Braniewo | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu braniewskiego | |
54°20′14″N 19°51′04″E/54,337222 19,851111[1] |
Bemowizna (niem. Böhmenhöfen[4]) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Braniewo
Osada leży przy trasie linii kolejowej Elbląg – Braniewo, jest w niej przystanek kolejowy Bemowizna.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Pierwsza wzmianka o miejscowości pojawia w 1408 r. Była wydzieloną częścią dużego majątku Szyleny (Schillgehen). Wieś musiała istnieć wcześniej i miała ostatecznie 18 łanów. W 1485 r. przywilej lokacyjny nadał biskup Mikołaj Tungen. W okresie przynależności Warmii do Polski, wieś była w posiadaniu kapituły warmińskiej i miejscem postoju biskupów warmińskich, w czasie podróży do Fromborka. W XVII w. właścicielami Bemowizny była rodzina von Bombeck, a później braniewski burgrabia Kazimierz Otto von Hertzfeld. W 1820 r. we wsi mieszkały 54 osoby i podlegała ona pod parafię katolicką w Braniewie. W 1871 r. w 7 budynkach mieszkały 143 osoby. Od 1885 r. wieś podlegała pod parafię ewangelicką w Braniewie i urząd stanu cywilnego w Szylenach. W 1915 r. powstał przystanek i mijanka kolejowa, a do końca 1945 r. uruchomiono we wsi młyn, jeden z siedmiu, jakie wówczas znajdowały się w powiecie braniewskim. W dniu 19.03.1945 r. miejscowość została zdobyta przez wojska sowieckie. Polska nazwa Bemowizna została nadana w dniu 15.03.1947 r.[5]
W XIII wieku w okolicach dzisiejszej Bemowizny wzniesiono zamek.