Benjamin Atkins

Benjamin Atkins
Morderca z Woodward Corridor
Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1968
Detroit

Data i miejsce śmierci

17 września 1997
Jackson

Benjamin Atkins (ur. 26 sierpnia 1968 w Detroit, zm. 17 września 1997 w Jackson) – amerykański seryjny morderca nazywany Mordercą z Woodward Corridor. W latach 1991–1992 zamordował w Detroit, 11 kobiet – głównie prostytutek[1].

Młodość

[edytuj | edytuj kod]

Atkins urodził się w ubogiej rodzinie. Jego rodzice często nadużywali alkoholu oraz narkotyków. Gdy miał 2 lata, trafił do domu dziecka, gdzie spędził większość dzieciństwa. Gdy miał 10 lat, został zgwałcony przez pracownika domu dziecka. Do rodzinnego domu powrócił, mając 15 lat. Wówczas okazało się, że jego matka się prostytuuje i regularnie przyjmuje klientów w swoim domu. Zachowanie matki było nie do zaakceptowania przez Atkinsa, który zaczął się nią brzydzić. Niedługo później uciekł z domu i został bezdomnym. Uzależnił się też od alkoholu oraz narkotyków. Pod ich wpływem zawsze mówił, jak bardzo nienawidzi prostytutek.

Morderstwa

[edytuj | edytuj kod]

Atkins zaczął mordować pod koniec 1991 roku. Przez 9 miesięcy – od grudnia 1991 do sierpnia 1992 – zgwałcił i zamordował na terenie Detroit 11 kobiet, głównie prostytutek lub narkomanek. Wszystkie zostały uduszone, a ich ciała znajdowano w opuszczonych budynkach, często przeznaczonych do rozbiórki. Do morderstw dochodziło najczęściej w okolicy Woodward Corridor, czyli budynkach przyległych do ulicy Woodward Avenue w Detroit. Policja była blisko schwytania Atkinsa już w styczniu 1992 roku, gdyż spotkali go w jednym z pustostanów podczas rutynowych przeszukiwań. Z braku dowodów, nie postawiono mu żadnych zarzutów, co pozwoliło mu dalej mordować kobiety. Pod koniec sierpnia 1992 roku na policję zgłosiła się kobieta, którą Atkins zgwałcił w 1991 roku. Kobieta rozpoznała swego oprawcę na ulicy. Atkinsa aresztowano, a śledczy bardzo szybko połączyli gwałt z serią morderstw. Po 12 godzinach przesłuchań, Atkins przyznał się do popełnienia morderstw. Wskazał też miejsca ukrycia zwłok dwóch ofiar, o których policjanci nie wiedzieli. Przyznał, że motywem zbrodni była nienawiść do prostytutek. Za zabójstwa został skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności.

W 1997 roku u Atkinsa zdiagnozowano wirusa HIV, którym zaraził się od jednej ze swoich ofiar. Niedługo później zmarł w więziennym szpitalu.

Ofiary Atkinsa

[edytuj | edytuj kod]
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Detroit”
Lokalizacja Detroit na mapie Stanów Zjednoczonych
Miejsce Ofiara Wiek Data
1. Debbie Friday 30 14 grudnia 1991
2. Bertha Mason 26 30 grudnia 1991
3. Patricia George 36 3 stycznia 1992
4. Vickie Truelove 39 25 stycznia 1992
5. Valerie Chalk 34 17 lutego 1992
6. Juanita Hardy 23 17 lutego 1992
7. Niezidentyfikowana ? 17 lutego 1992
8. Brenda Mitchell 38 9 kwietnia 1992
9. Vicki Beasley-Brown 43 15 kwietnia 1992
10. Joanne O'Rourke 40 15 czerwca 1992
11. Ocinena Waymer 22 21 sierpnia 1992

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]