Benny Lynch

Benny Lynch
Benjamin John Lynch
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1913
Glasgow

Data i miejsce śmierci

6 sierpnia 1946
Glasgow

Obywatelstwo

Szkocja

Wzrost

163 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

musza

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

119

Zwycięstwa

88

Przez nokauty

34

Porażki

14

Remisy

17

Benny Lynch, właśc. Benjamin John Lynch (ur. 2 kwietnia 1913 w Glasgow, zm. 6 sierpnia 1946 tamże[1]) – szkocki bokser, były zawodowy mistrz świata kategorii muszej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był pierwszym Szkotem, który został zawodowym mistrzem świata w boksie[2].

Pierwsze walki zawodowe stoczył w 1931. W maju 1934 został mistrzem Szkocji w wadze muszej po pokonaniu Jima Campbella, z którym wygrał również w pojedynku rewanżowym. 26 września tego roku pokonał na punkty Valentina Angelmanna, który w tym samym roku zremisował z ówczesnym mistrzem świata Jackie Brownem. 4 marca 1935 w Glasgow Lynch spotkał się z Brownem, który w międzyczasie utracił uznanie National Boxing Association za mistrza świata, ale był za takiego uważany w Wielkiej Brytanii. Tytuł mistrzowski nie był stawką w tej walce. Lynch zdecydowanie przeważał, ale orzeczono remis[2]. Walka o tytuł między tymi pięściarzami odbyła się 9 września 1935 w Manchesterze. Lynch zwyciężył przez techniczny nokaut w 2. rundzie i został nowym mistrzem świata uznawanym w Wielkiej Brytanii, a także mistrzem Wielkiej Brytanii w tej kategorii wagowej[3].

Następnie stoczył siedem walk towarzyskich, z których wygrał sześć (pokonał go jedynie Jimmy Warnock). 16 września 1936 w Glasgow obronił tytuły mistrza świata i W. Brytanii, a także zdobył wakujący tytuł mistrza Europy (którego nigdy nie bronił) po znokautowaniu Pata Palmera w 8. rundzie[4].

W tym czasie NBA uznawała za mistrza świata Small Montanę, a IBU Valentina Angelmanna. 19 stycznia 1937 w Empire Pool w Londynie Lynch i Small Montana spotkali się w pojedynku unifikującym tytuł mistrzowski w wadze muszej. Lynch zwyciężył na punkty i stał się powszechnie uznawanym mistrzem świata wagi muszej[5][6]. W tym czasie zaczął mieć problemy zdrowotne związane z nadużywaniem alkoholu. W marcu 1937 przegrał z Lenem Hampstonem w 5. rundzie, wcześniej zaliczając pięć nokdaunów. W czerwcu tego roku ponownie pokonał go Jimmy Warnock.

13 października 1937 w Glasgow Lynch znokautował w 13. rundzie Petera Kane'a w obronie tytułu[7]. Niesportowy tryb życia i alkoholizm sprawiły, że Lynch nie był w stanie utrzymać limitu wagi muszej. 24 marca 1938 w Liverpoolu zremisował z Kane'em ważąc powyżej limitu wagi koguciej. Podobnie przed walką o tytuł z Jackie Jurichem 29 czerwca tego roku w Paisley ważył nie tylko ponad limit wagi muszej, ale i koguciej. Musiał zrezygnować z tytułu mistrzowskiego przed tą walką, którą wygrał przez nokaut w 12. rundzie[8]. Potem stoczył tylko dwie walki, obie przegrane. W ostatniej 3 października 1938 w Londynie Aurel Toma znokautował go w 3. rundzie. Była to jedyna porażka przed czasem Lyncha w całej jego karierze[8].

Lynch później imał się różnych zajęć. Próbował zwalczyć uzależnienie od alkoholu w klasztorze Mount Melleray w Irlandii. Po powrocie do Szkocji powrócił jednak do nałogu. Zmarł w 1946 w wieku 33 lat na zapalenie płuc, będąc osłabiony przez niedożywienie i alkoholizm[8][9].

Został wybrany w 1998 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy[6].

Tragiczne życie Lyncha został ukazane w biograficznym filmie telewizyjnym z 1976[10] i w dokumentalnym filmie z 2005, gdzie narratorem jest Robert Carlyle[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Benny Lynch (Benjamin John Lynch) [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-07-18] (ang.).
  2. ↑ a b James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 174. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.).
  3. ↑ Barry J. Hugman, 1935-09-09 Benny Lynch w rtd 2 (15) Jackie Brown, Belle Vue, Manchester, England - GB [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-22] (ang.).
  4. ↑ Barry J. Hugman, 1936-09-16 Benny Lynch w co 8 (15) Pat Palmer, Shawfield Park, Glasgow, Scotland - GB [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-22] (ang.).
  5. ↑ Barry J. Hugman, 1937-01-19 Benny Lynch w pts 15 Small Montana, The Arena, Wembley, London, England - GB/NBA/NY [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-22] (ang.).
  6. ↑ a b Benny Lynch [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-07-18] (ang.).
  7. ↑ Barry J. Hugman, 1937-10-13 Benny Lynch w co 13 (15) Peter Kane, Shawfield Park, Glasgow, Scotland - GB/NBA/NY [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-22] (ang.).
  8. ↑ a b c Ben Hoskin, The Sorrow and the Pity: Benny Lynch [online], Boxing.come, 23 października 2012 [dostęp 2015-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-22] (ang.).
  9. ↑ Roberts, Skutt, op. cit., s. 175
  10. ↑ Benny Lynch w bazie IMDb (ang.)
  11. ↑ Benny Lynch w bazie Filmweb

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzowie świata wagi muszej