Bernhard Hoetger
 Bernhard Hoetger, ok. 1924 roku | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Bernhard Hoetger (ur. 4 maja 1874 w Hörde, zm. 18 lipca 1949 w Interlaken) – niemiecki rzeźbiarz, malarz, architekt i rzemieślnik, ekspresjonista.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Hoetger urodził się 4 maja 1874 roku w Hörde jako syn krawca Johanna Schmieda i jego żony Theodory Bahne[1].
W latach 1888–1892 odbył praktykę w zakładzie rzeźbiarskim w Detmold, a następnie wyruszył w podróż czeladniczą przez Saksonię, zdobywając m.in. praktykę w zakładzie stolarstwa sakralnego w Wiedenbrück[1]. W latach 1897–1900 studiował rzeźbę pod kierunkiem Karla Janssena (1855–1927) w Kunstakademie Düsseldorf[1]. W latach 1900–1907 przebywał w Paryżu, gdzie spotykał się z dziełami francuskiego rzeźbiarza Auguste’a Rodina (1840–1917) i Aristide’a Maillola (1861–1944)[1].
W 1906 roku spotkał w Paryżu prekursorkę malarstwa ekspresjonistycznego Paulę Modersohn-Becker (1876–1907) oraz bankiera Augusta von der Heydta (1851–1929), który został jego mecenasem[1]. Poprzez von der Heydta Hoetgerem zainteresował się wielki książę Hesji Ernest Ludwik, który sprowadził artystę w 1910 roku do Darmstädter Künstlerkolonie[1], a Hoetger uzyskał w Darmstadt profesurę[2].
W 1914 roku Hoetger przeniósł się do kolonii artystycznej Worpswede, gdzie według własnego projektu zbudował „Brunnenhof”[1].
W 1916 roku sporządził dla niemieckiego fabrykanta Hermanna Bahlsena (1859–1919) plany nowego miasta TET-Stadt koło nowej fabryki Bahlsena, których nie zrealizowano z powodu wybuchu I wojny światowej i śmierci przedsiębiorcy[1]. Od 1918 roku przyjaźnił się z Ludwigiem Roseliusem (1874–1943) przedsiębiorcą na rynku kawy, który umożliwił mu uczestnictwo w charakterze architekta pracach przy przeprojektowaniu Böttcherstraße w Bremie[1]. Ulica została ukończona w 1931 roku[3], a jednym z jej charakterystycznych budynków stał się Haus Atlantis[4].
W Worpswede Hoetger zaprojektował dla Roseliusa kawiarnię „Kaffee Worpswede” i salę wystawienniczą „Große Kunstschau”[3]. W 1922 roku wzniósł w Worpswede Niedersachsenstein – ekspresjonistyczny ceglany pomnik upamiętniający poległych podczas I wojny światowej[3].
W 1931 i 1937 roku Hoetger odbył podróże do Portugalii, gdzie namalował serię akwarel przedstawiającymi lokalne krajobrazy[1].
W okresie III Rzeszy Hoetger, podobnie jak jego patron Roselius, sympatyzował z narodowymi socjalistami i wstąpił do NSDAP[3]. W 1936 roku podczas zjazdu NSDAP w Norymberdze Hitler zaliczył prace Hoetgera do sztuki wynaturzonej, a artysta został usunięty z partii[3]. Sam Hoetger wycofał się z życia publicznego w 1934 roku, zamieszkał w Berlinie i zwrócił się ku grafice i malarstwu olejnemu[1]. W 1946 roku Hoetger zamieszkał w Szwajcarii[3].
Zmarł 18 lipca 1949 roku w Interlaken[1].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Wpływ na wczesną twórczość Hoetgera miały impresjonistyczne prace Rodina i secesja[2]. Głównym dziełem tego okresu jest półakt kobiecy „Fécondité” (1904)[1]. Kolejne prace Hoetgera pozostawały pod wpływem Maillola – by uzyskać efekt sztywności i monumentalności, artysta stosował zabiegi znane ze sztuki egipskiej i hinduskiej[1]. Krytycy uważali jego twórczość za eklektyczną[1]. Sam Hoetger podporządkowywał materiał historyczny obowiązującym zasadom projektowania – od impresjonizmu i secesji po ekspresjonizm i kubizm[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Beeh 1972 ↓, s. 370.
- ↑ a b Bernhard Hoetger. [w:] museen-boettcherstrasse.de [on-line]. [dostęp 2019-05-21]. (niem.).
- ↑ a b c d e f Bernhard Hoetger. [w:] Worpsweder Museumsverbund e. V. [on-line]. [dostęp 2019-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (ang.).
- ↑ Gössel 2001 ↓, s. 296.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wolfgang Beeh: Hoetger, Bernhard. W: Neue Deutsche Biographie. T. 9. 1972, s. 370. (niem.).
- Peter Gössel, Gabriele Leuthäuser: Architecture in the Twentieth Century, Volume 1. Taschen, 2001. ISBN 978-3-8228-1162-7. [dostęp 2019-05-21]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bettina Vaupel: Bernhard Hoetger in Worpswede und Bremen Weites Land für große Kunst. [w:] www.monumente-online.de [on-line]. [dostęp 2019-05-21]. (niem.).