Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||
Wzrost |
174 cm | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Bertha Crowther z domu Piggott (ur. 9 grudnia 1921 w Hendon, zm. 8 sierpnia 2007 w Cheshire[1]) – brytyjska lekkoatletka, wicemistrzyni Europy z 1950.
Była wszechstronną lekkoatletką. Startowała z powodzeniem w skoku wzwyż, biegu na 80 metrów przez płotki i pięcioboju.
Zajęła 6. miejsce w skoku wzwyż na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie, a w biegu na 80 metrów przez płotki odpadła w eliminacjach[1].
Na igrzyskach Imperium Brytyjskiego w 1950 w Auckland startowała w reprezentacji Anglii. Zdobyła srebrny medal w skoku wzwyż za swą koleżanką z reprezentacji Dorothy Tyler, zajęła 5. miejsce w rzucie oszczepem (na 5 startujących), 9. miejsce w skoku w dal i odpadła w przedbiegach na 80 metrów przez płotki[2].
Zdobyła srebrny medal pięcioboju na mistrzostwach Europy w 1950 w Brukseli, przegrywając jedynie z Arlette Ben Hamo z Francji. Zajęła również 5.miejsce w skoku wzwyż[3].
Zdobyła następujące medale w mistrzostwach Wielkiej Brytanii:
Ustanowiła rekord Wielkiej Brytanii w pięcioboju (3113 punktów 20 sierpnia 1949 w Londynie)[8]. Jej rekord życiowy w skoku wzwyż wynosił 1,60 m (ustanowiony 5 czerwca 1948 w Chiswick)[9].