Betasuchus bredai | |||
(Seeley, 1883) | |||
skamieniałość | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
B. bredai | ||
Synonimy | |||
|
Betazuch, Betasuchus – czworonożny, mięsożerny dinozaur. Teropod spokrewniony z karnotaurem.
Betasuchus wziął swoją nazwę od greckiej litery oraz krokodyla – czyli beta krokodyl.
Prawdopodobnie mniejszy od większości przedstawicieli nadrodziny abelizaurów.
Zamieszkiwał dzisiejszą Europę (Holandia) w późnej kredzie.
Znalezione w kamieniołomie w Maastricht (Holandia) bardzo nieliczne szczątki (pojedyncza kość) opisano jako gatunek megalozaura. Przeniesienia do osobnego rodzaju dokonał w 1932 r. Friedrich von Huene.
Prawdopodobnie – jak w wypadku innych teropodów z grupy ceratozaurów: dwunożny, przednie kończyny mniejsze od tylnych, stanowiący przeciwwagę ogon, solidna szczęka, obfitująca w ostre zęby.
Razem z wieloma innymi gatunkami zaliczany pierwotnie do rodzaju Megalosaurus, potem umieszczony w osobnym rodzaju Betasuchus o niepewnej klasyfikacji, nieraz uważany nawet za ornitomimozaura (także przez von Huene). Obecnie wydaje się, iż betazuch był rodzajem należącym do grupy abelizaurów.