Bhava (pali, sanskr. „powstawanie, rozwijanie się, trwanie, przejawianie się światowej egzystencji”, ang. becoming, ongoing wordly existence, od korzenia bh (pol. „stawać [się], być, powstawać”), synonimy: 有 chiń.: yǒu; jap: u; wiet.: hữu, tyb. srid.pa) – termin indyjski stosowany w filozofii indyjskiej i buddyjskiej.
Nauczanych jest pięć szczególnych postaw czy odmian takiej czci wobec Kryszny:
Wyznawca może doświadczać odpowiednio do obranej pozycji względem Kryszny, relację w stosunku do niego jako:
W buddyzmie, bhava oznacza kontynuacje cyklu życia i śmierci, warunkowanego przez chwytanie, lgnięcie, przywiązanie (pali, skr. upādāna, ang. grasping), pragnienie trwania i doświadczeń zmysłowych. Bhava jest warunkiem powstawania odczuwających istot w procesie narodzin (pali, skr.: jāti; 生 chiń.: shēng, jap: shō, wiet.: sinh; tyb. skyed.ba) w samsarze (pali, skr.: Saṃsāra).
Bhava jest 10. ogniwem z 12 nidan (pali: nidāna) – ogniw w cyklu współzależnego powstawania (skr.: Pratītyasamutpāda प्रतीत्यसमुत्पाद; pali: Paticcasamuppāda पतिचसमुपादा; tyb.: rten.cing.'brel.bar.'byung.ba; chiń.: 緣起). Bhava (stawanie się) jest w nim warunkowane przez upādāna (Lgnięcie): „Za sprawą lgnięcia, następuje stawanie się”. Bhava (stawanie się) jest natomiast warunkiem dla powstania jāti (Narodziny): „Za sprawą stawania się, następują narodziny”
Całe dwanaście ogniw współzależnego powstawania (12 nidan), to:
Bhava (proces stawania się i istnienia) działa w trzech płaszczyznach:
Proces istnienia ma dwa aspekty: