Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 kwietnia 2010 |
Zawód, zajęcie |
prawniczka |
Narodowość | |
Alma Mater |
Biljana Kovačević-Vučo (serb. Биљана Ковачевић Вучо; ur. 21 maja 1952 w Belgradzie, zm. 20 kwietnia 2010 tamże[1]) – serbska prawniczka i działaczka społeczna.
Była jedną z trzech córek generała armii jugosłowiańskiej Veljko Kovačevicia i Ines Valo. Uczyła się w Skopju, a następnie w Belgradzie[1]. W 1977 ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Belgradzkiego[1]. W 1978 zdała egzamin adwokacki[2]. W latach 1978–1988 pracowała jako radca prawny, a następnie w latach 1988-1996 w wydziale karnym Sądu Najwyższego Serbii[2]. Od 1996 pracowała w kancelarii prawnej, specjalizując się w sprawach związanych z łamaniem praw człowieka[2].
W latach 90. XX w. zaangażowała się w działalność antywojenną. Współtworzyła kilka organizacji pozarządowych, w tym serbską sekcję Helsińskiego Komitetu Praw Człowieka[3], a także Centrum Akcji Antywojennych w Belgradzie, w którym zajmowała się pomocą dla osób doświadczających dyskryminacji w czasie wojny[2]. W 1997 stanęła na czele Komitetu Prawników na rzecz Praw Człowieka (YUCOM), którym kierowała do swojej śmierci[2]. Zgodnie ze swoim statutem YUCOM stanowił profesjonalne, dobrowolne, pozarządowe stowarzyszenie obywateli skupione w celu ochrony i promowania praw człowieka zgodnie z ogólnie przyjętymi standardami cywilizacyjnymi, konwencjami międzynarodowymi i prawem krajowym[3]. Była członkiem rady redakcyjnej lewicowego czasopisma Novi Plamen. W 2008 została wyróżniona nagrodą Ledolomac za działalność na rzecz praw człowieka i tworzenia społeczeństwa obywatelskiego[2]. Od 2007 była związana z Partią Liberalno-Demokratyczną, zasiadając w Radzie Politycznej partii[3].
Była mężatką, miała dwóch synów[4]. Zmarła w roku 2010 w wyniku komplikacji po przeszczepie nerki[4]. Pochowana 23 kwietnia 2010 na Nowym Cmentarzu w Belgradzie.