Bitwa o Midway (film 1942)

Bitwa o Midway
The Battle of Midway
Ilustracja
Gatunek

dokumentalny

Rok produkcji

1942

Data premiery

14 września 1942

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

18 min

Reżyseria

John Ford

Scenariusz

Dudley Nichols
James Kevin McGuinness

Muzyka

Alfred Newman

Zdjęcia

John Ford
Jack MacKenzie
Kenneth M. Pier

Montaż

John Ford
Robert Parrish

Produkcja

John Ford

Wytwórnia

20th Century Fox

Dystrybucja

War Activities Committee

Bitwa o Midway (ang. The Battle of Midway) – krótkometrażowy amerykański film dokumentalny z 1942 w reżyserii Johna Forda. Obraz składa się z kolorowych ujęć nakręconych podczas bitwy pod Midway i komentarzy wygłaszanych przez różnych narratorów m.in. Johnny’ego Governali’ego, Donalda Crispa, Henry’ego Fondę i Jane Darwell.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

W pierwszych sekwencjach filmu narrator Ray Milland wyjaśnia, gdzie znajduje się Midway oraz dlaczego ma strategiczne znaczenie. Kolejne ujęcia przedstawiają amerykańskich żołnierzy służących na wyspie, a całość komentuje kobiecy głos należący do Verny Felton. Ta pochodząca z miejscowości Springfield w stanie Ohio kobieta w pewnym momencie zwraca uwagę na chłopaka pochodzącego z jej miasta. Okazuje się nim pilot lotnictwa William E. „Junior” Kinney. Pokazany zostaje również materiał filmowy z jego rodziną.

Nagle narracja skupia się na samej bitwie, a przedstawione sceny ukazują obronę wyspy, walki na morzu i jej następstwa. Na końcu podane są japońskie straty.

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Kiedy w 1942 Marynarka Wojenna USA wysłała reżysera Johna Forda na Midway sądził, że wojskowi chcą, by nakręcił tam film dokumentalny o życiu w małej, odizolowanej bazie wojskowej. Dwa dni przed bitwą dowiedział się, że Japończycy planują atak na bazę i że przygotowywana jest obrona[1]. Materiał, który podczas niej nagrał był całkowicie improwizowany. Gdy jeszcze spał, został obudzony przez odgłosy walki, więc szybko chwycił kamerę i rozpoczął filmowanie[2]. W trakcie zdjęć został ranny, więc gdy powrócił do USA był witany jak bohater. Przez kilka dekad niesłusznie uważano, że był on jedynym operatorem, gdyż w rzeczywistości podczas zdjęć pomagali mu również Jack MacKenzie i Kenneth M. Pier[1].

Po powrocie reżyser obawiał się, że wojskowi cenzorzy nie dopuszczą do publicznej prezentacji jego materiału, więc po przybyciu do Los Angeles przekazał go Robertowi Parrishowi, by potajemnie go zredagował. Postanowił wpleść w niego także ujęcia z Jamesem Rooseveltem, synem prezydenta Franklina D. Roosevelta i oficerem Marine Corps. Kiedy później prezydent obejrzał go w Białym Domu powiedział, że chciałby, aby każda matka w Ameryce zobaczyła ten film, dzięki czemu uchronił go przed cenzurą[1]. Został on także, wraz z czterema innymi produkcjami, doceniony przez Amerykańską Akademię Filmową i nagrodzony Oscarem w kategorii najlepszy dokument w 1943.

Dystrybucją trwającego 18 minut obrazu zajęła się wytwórnia 20th Century Fox.

Ford był przerażony, tym że żołnierze, których poznał i filmował zginęli później w bitwie. Powiedział nawet, że w porównaniu do tych, którzy walczyli, on sam jest tchórzem. Podczas pobytu na Midway zaprzyjaźnił się z 8. Dywizjonem Torpedowym, z którego 29 na 30 żołnierzy zaginęło lub zginęło podczas walk. Materiał filmowy, który z nimi nakręcił zmontował później w ośmiominutowy film Torpedo Squadron 8, a jego kopie rozesłał rodzinom żołnierzy[1].

Ścieżka dźwiękowa

[edytuj | edytuj kod]

Lista utworów[3]:

Utwór Tytuł Autor Wykonawca
1. America, My Country Tis of Thee Lowell Mason (muzyka), Samuel F. Smith (tekst) chór
2. Anchors Aweigh Charles A. Zimmerman (muzyka)
3. Yankee Doodle muzyka tradycyjna
4. U.S. Marine Corps Hymn Jacques Offenbach (muzyka), L.Z. Phillips (tekst) Marines
5. Red River Valley muzyka tradycyjna
6. Army Air Corps Song Robert Crawford
7. Star Spangled Banner John Stafford Smith (muzyka), Francis Scott Key (tekst) chór
8. Onward Christian Soldiers Arthur Sullivan, Sabine Baring-Gould chór
9. Over There George M. Cohan (muzyka)

Kadry z filmu

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Mark Harris. In the Line of Fire. „Entertainment Weekly”, s. 78, 2014-02-28. 
  2. Robert Parrish: Growing Up in Hollywood. Nowy Jork: Harcourt, Brace, Jovanovich, 1976. ISBN 978-0-15-137473-1.
  3. The Battle of the Midway (1942) – Soundtracks. imdb.com. [dostęp 2014-03-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]