Szaroporka odymiona | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
szaroporka |
Nazwa systematyczna | |
Bjerkandera P. Karst. Meddn. Soc. Fauna Flora fenn. 5: 38 (1879) | |
Typ nomenklatoryczny | |
Bjerkandera adusta (Willd.) P. Karst. 1879 |
Bjerkandera P. Karst. (szaroporka) – rodzaj grzybów z rodziny korownicowatych (Phanerochaetaceae)[1].
Grzyby kortycjoidalne o owocniku rocznym, rozproszonym, rozpostartym do siedzącego. Powierzchnia jasna, niestrefowana, drobnoziarniście aksamitna do owłosionej. Hymenofor rurkowaty, pory czarniawe do brązowych, wyraźnie odgraniczone od kontekstu o barwie od białej do kremowej. System strzępkowy monomityczny, strzępki ze sprzążkami, w hymenium cienkościenne, w kontekście bardziej grubościenne, w kapeluszu grubościenne. Cystyd brak. Podstawki maczugowate, 4-sterygmowe, ze sprzążką bazalną. Bazydiospory podłużne, elipsoidalne, szkliste, gładkie, cienkościenne i nieamyloidalne. Powodują białą zgniliznę drewna[2].
Szaroporki łatwo rozpoznać morfologicznie po dużych owocnikach i hymenoforze o barwie od szarej do czarniawej z fioletowymi odcieniami. Monomityczny system strzępkowy, gładkie bazydiospory i rodzaj zgnilizny wskazują na pokrewieństwo z Tyromyces[2].
Pozycja w klasyfikacji: Phanerochaetaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].
Synonim naukowy Myriadoporus Peck[3].
Polską nazwę podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1983 r., w piśmiennictwie mykologicznym rodzaj ten ma również inne nazwy polskie: huba, żagiew, bjerkandra[4].
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[5]. Wykaz gatunków i nazwy polskie według Władysława Wojewody[4].