Kadr z filmu | |
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
3 października 1993 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
74 min |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Derek Jarman |
Główne role |
Derek Jarman |
Muzyka |
John Balance |
Produkcja | |
Nagrody | |
2 nagrody, 1 nominacja |
Blue (ang. błękit) – brytyjski filmowy dramat dokumentalny z 1993 roku w reżyserii Dereka Jarmana.
Film jest ostatnią realizacją zmarłego na AIDS w 1994 roku Dereka Jarmana – brytyjskiego reżysera, scenarzysty, pisarza i poety. Jest uznawany za jeden z najbardziej kontrowersyjnych filmów[1]. To obraz, który w całości składa się z błękitnego ekranu, muzyki oraz głosów docierających zza planu: dociekających znaczenia koloru, odkrywających najróżniejsze skojarzenia, ujawniających skrywane tajemnice, opisujących kolejne stadia choroby. Jest rodzajem intymnego dziennika człowieka, który ślepnie i zdaje sobie sprawę, że wkrótce umrze. Ostatnim kolorem, który widział reżyser, Derek Jarman był właśnie niebieski – stąd tytuł filmu[2].
Mimo prostoty i chłodu środków wyrazu, uchodzi za jeden z najbardziej radykalnych, wstrząsających obrazów w historii filmu[2]. Jest pewnego rodzaju requiem nie tylko dla Jarmana, ale wszystkich jego przyjaciół, którzy umarli na AIDS.
Film kończy dedykacja: To H.B. and to all the true lovers.