Boeing TB

Boeing TB
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Boeing

Konstruktor

Boeing

Typ

samolot torpedowo-bombowy

Konstrukcja

duraluminiowa, kryta płótnem

Załoga

3

Historia
Data oblotu

4 maja 1927

Lata produkcji

1927

Liczba egz.

3

Dane techniczne
Napęd

1 silnik Packard 2A-2500

Moc

730 KM

Wymiary
Rozpiętość

16,76 m

Długość

12,45 m

Wysokość

4,12 m

Powierzchnia nośna

80,6 m

Masa
Własna

2558 kg

Startowa

4339 kg

Osiągi
Prędkość maks.

185 km/h

Pułap

3800 m

Zasięg

1400 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 x km 7,62
1 torpeda
Rzuty
Rzuty samolotu

Boeing TB (Boeing Model 63) – amerykański samolot torpedowy zaprojektowany w 1925 w Bureau of Aeronautics (dyrektoratu United States Navy ds. lotnictwa morskiego) i zbudowany w zakładach Boeinga w 1927. Zbudowano trzy egzemplarze, nie uruchomiomo produkcji seryjnej.

Tło historyczne

[edytuj | edytuj kod]

Po I wojnie światowej większość samolotów powstających dla United States Navy (USN) było projektowanych wewnętrznie, czasami pierwsze prototypy powstawały nawet w należących do USN zakładach Naval Aircraft Factory i dopiero wtedy USN ogłaszała kontrakt na budowę nowego typu samolotu[1]. W niektórych przypadkach USN pozostawiała zewnętrznym wykonawcą wolną rękę przy dopracowywaniu różnych rozwiązań konstrukcyjnych[1].

Jednym z takich samolotów był bombowiec torpedowy, który otrzymał wewnętrzne oznaczenie Boeinga Model 63, a w USN był znany jako TB (Torpedo, Boeing)[2]. Boeing TB w znacznej mierze opierał się na nieco wcześniejszym samolocie Martin T3M, ale miał nowocześniejszą konstrukcję[2].

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Boeing TB był jednosilnikowym samolotem dwupłatowym z wymiennym podwoziem kołowym bądź pływakowym[2]. Jak wodnosamolot wyposażony był w dwa duże pływaki, powozie kołowe było bardzo szeroko rozstawione z dwoma kołami pod każdym skrzydłem[3].

Napęd samolotu stanowił silnik Packard 3A-2500 o mocy 730 KM z drewnianym, trójpłatowym śmigłem o stałym skoku[4].

Cały samolot miał konstrukcję duraluminiową i był kryty płótnem[3]. Skrzydła były częściowo składane[3]. Załoga składała się z trzech osób, pilot i bombardier/nawigator siedzieli obok siebie w kabinie umieszczonej tuż za silnikiem i przed górnym skrzydłem, tylny strzelec zajmował kabinę znajdującą się pomiędzy skrzydłem a ogonem[3].

Uzbrojenie stanowiły dwa pojedyncze karabiny maszynowe Browning M1919 kalibru 7,62[5]. Jeden, ruchomy, obsługiwany był przez tylnego strzelca; drugi, nieruchomy, skierowany był do przodu[5][4]. Samolot mógł przenosić pojedynczą torpedę typu Bliss-Leavitt[5][4] lub do 1500 funtów (680 kg) bomb[4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Lot pierwszego TB odbył się 4 maja 1927, wraz z pozostałymi dwoma samolotami został on dostarczony USN w czerwcu tego roku[3]. Już w późniejszym czasie pierwszy egzemplarz otrzymał oznaczenie XTB (X oznaczające experimental – doświadczalny)[3].

Jeszcze zanim zbudowane przez Boeinga samoloty trafiły do USN, zdecydowano tam, że ciężkie samoloty torpedowe i bombowe powinny być napędzane przez dwa silniki, według specyfikacji USN zaprojektowano dwusilnikowy Douglas T2D, który stał się podstawowym samolotem bombowo-torpedowym US Navy[5]. Boeing TB nie wszedł do produkcji seryjnej, był to ostatni przed II wojną światową samolot wyprodukowany w zakładach Boeinga, który nie był oryginalnym projektem tej firmy[2][4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b P. Bowers: Boeing Aircraft Since 1916. s. 57.
  2. a b c d P. Bowers: Boeing Aircraft Since 1916. s. 76.
  3. a b c d e f P. Bowers: Boeing Aircraft Since 1916. s. 77.
  4. a b c d e E. Johnson: United States Naval Aviation, 1919–1941. s. 23.
  5. a b c d P. Bowers: Boeing Aircraft Since 1916. s. 78.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Peter Bowers: Boeing Aircraft Since 1916. London: Putnam Aeronautical Books, 1989. ISBN 0-85177-804-6.
  • E. R. Johnson: United States Naval Aviation, 1919-1941: Aircraft, Airships and Ships Between the Wars. Mcfarland, 2011. ISBN 978-0786445509.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]