Data i miejsce urodzenia |
7 maja 1927 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
6 grudnia 2010 |
Zawód, zajęcie |
poeta, teatrolog, tłumacz |
Bolesław Taborski (ur. 7 maja 1927 w Toruniu, zm. 6 grudnia 2010 w Londynie) – polski poeta, teatrolog, tłumacz i krytyk literacki.
W czasie wybuchu II wojny światowej miał 12 lat. Po raz pierwszy zaangażował się w działania konspiracyjne w Krakowie. Walkę w obronie kraju kontynuował po zamieszkaniu w Warszawie w 1943 roku. Należał wówczas do samokształceniowej grupy katolickiej i wstąpił do pułku „Baszta” Armii Krajowej, w którym działał pod pseudonimem „Juliusz”[1].
Podczas powstania warszawskiego walczył na Mokotowie. Prowadził wówczas dzienniczek, w którym hasłowo zapisywał informacje o wydarzeniach mających miejsce każdego dnia walk. Cały dokument, opatrzony sporządzonym po latach, rozwiniętym opisem, Bolesław Taborski wydał w publikacji „Moje Powstanie wtedy i teraz” (1998). Dzienniczek stanowi pierwszą część publikacji. Na drugą składa się zbiór artykułów, w których poeta porusza tematykę powstańczą[2].
Po zakończeniu powstania warszawskiego, Bolesław Taborski przebywał w obozie przejściowym w Pruszkowie, a następnie znalazł się w Stalagu X B Sandbostel. Przebywał tam do czasu wyzwolenia w 1945 roku i przeniósł się do Lubeki w północnych Niemczech. Tam też ukończył polskie liceum[1].
Od 1946 na emigracji w Wielkiej Brytanii. Należał do redakcji „Merkuriusza Polskiego”. Członek grupy poetyckiej Kontynenty. W latach 1959 – 1989 był pracownikiem Sekcji Polskiej BBC, prowadził między innymi niedzielny program poświęcony kulturze i sztuce, później zwany „Sztuka nad Tamizą”. Przetłumaczył na angielski dramaty Jana Pawła II: „Hiob”, „Jeremiasz”, „Brat naszego Boga”, „Przed sklepem jubilera”, „Promieniowanie ojcostwa”. Autor książek z dziedziny teatru. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Clubu.
Był mężem Haliny Taborskiej. Mieli córkę Annę[3].
Bolesław Taborski został pochowany 20 maja 2011 w Panteonie Żołnierzy Armii Krajowej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera D18-P04-2)[4].
Zbiory wierszy:
Książki o teatrze:
Książka o powstaniu warszawskim: Moje Powstanie – wtedy i teraz (1998).