Boliwijska gorączka krwotoczna

Boliwijska gorączka krwotoczna
	Klasyfikacje
ICD-10	A96.1

Boliwijska gorączka krwotoczna (ang. Bolivian Hemorrhagic Fever, BHF) – choroba wirusowa występująca endemicznie w Boliwii.

Etiologia

Boliwijska gorączka krwotoczna, opisana w 1959 roku, powodowana jest przez wirusa Machupo (MACV) z rodziny Arenaviridae. Rezerwuarem są gryzonie Calomys callosus (pochodzące prawdopodobnie z jednej linii rodowodowej^[1]), u których infekcja przebiega bezobjawowo i wiąże się z przewlekłym wydalaniem wirusa z moczem.

Uważa się, iż do zarażenia u ludzi dochodzi drogą wziewną, poprzez kontakt z rozpyloną zawiesiną moczu gryzoni. Prawdopodobna jest także możliwość przenoszenia choroby pomiędzy ludźmi drogą powietrzną i pokarmową, a także seksualną i krwiopochodną^[2].

Objawy i przebieg

Po 1-2 tygodniach inkubacji pojawiają się objawy rzekomogrypowe (gorączka, dreszcze, bóle i zawroty głowy, bóle mięśni, osłabienie), bóle brzucha, jadłowstręt. Może dojść do zaburzeń hemodynamicznych pod postacią hipotensji. W przebiegu choroby powstają wybroczyny, wylewy podspojówkowe, krwawienia z dziąseł i nosa, przewodu pokarmowego, dróg oddechowych i moczowych.

Śmiertelność ocenia się na 5 do 30%.

Diagnostyka

Rozpoznanie potwierdza się izolując wirusa z próbki krwi albo oznaczając antygeny wirusa bądź przeciwciała przeciwko niemu testem ELISA.

Leczenie

Stosuje się przede wszystkim leczenie objawowe, ale wydaje się, że wirus może być wrażliwy na rybawirynę. Obecnie nie stosuje się immunizowanego osocza, ze względu na niedobór ozdrowieńców mogących być dawcami^[3].

Przebycie choroby powoduje uzyskanie odporności.

Szczepienie

Nie opracowano szczepionki specyficznej, jednakże wykazano krzyżową reaktywność po wakcynacji szczepionką przeciwko pokrewnemu wirusowi Junín (powodującemu argentyńską gorączkę krwotoczną). Szczepionka ta może być użyta w celu profilaktyki choroby u osób szczególnie narażonych.

Przypisy

↑ Natural nidality in Bolivian hemorrhagic fever and the systematics of the reservoir species.
↑ A Zieliński, M Rosińska, W Gut Gorączki krwotoczne – epidemiologia i klinika, Przegląd Epidemiologiczny, Rok 2003, tom 57, nr 4. [dostęp 2007-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-11)].
↑ Treatment of Bolivian hemorrhagic fever with intravenous ribavirin.

Bibliografia

Centers for Disease Control and Prevention: International Notes Bolivian Hemorrhagic Fever
Office of Laboratory Security: Junin virus/Machupo virus – Material Safety Data Sheets. phac-aspc.gc.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-27)].

Linki zewnętrzne

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Natural nidality in Bolivian hemorrhagic fever and the systematics of the reservoir species.

[2] A Zieliński, M Rosińska, W Gut Gorączki krwotoczne – epidemiologia i klinika, Przegląd Epidemiologiczny, Rok 2003, tom 57, nr 4. [dostęp 2007-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-11)].

[3] Treatment of Bolivian hemorrhagic fever with intravenous ribavirin.

[1]

[2]

[3]