Borczyniec śródziemnomorski

Borczyniec śródziemnomorski
	Carpocoris mediterraneus
	Tamanini, 1958
	; Imago
	; Larwa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	pluskwiaki
Rodzina	tarczówkowate
Podrodzina	Pentatominae
Plemię	Carpocorini
Rodzaj	borczyniec
Gatunek	borczyniec śródziemnomorski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Borczyniec śródziemnomorski^[1] (Carpocoris mediterraneus) – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny tarczówkowatych.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został w 1958 roku przez Livio Tamaniniego z dwoma podgatunkami: C. m. mediterraneus i C. m. atlanticus. W 2007 roku Ribes i współpracownicy na podstawie badań morfologicznych zsynonimizowali ten gatunek z Carpocoris fuscipennis. W 2013 Lupoli i inni opublikowali wyniki badań morfologicznych, biogeograficznych i molekularnych, na podstawie których przywrócili gatunek C. mediterraneus z dwoma podgatunkami^[2].

Morfologia

Pluskwiak o ciele długości od 11 do 13 mm^[1]. Przedplecze jest szersze od odwłoka^[2] i wyraźnie szersze niż półpokrywy^[1], u podgatunku nominatywnego ma kąty barkowe zaokrąglone, zaś u C. m. atlanticus ostre i wystające^[2]. Przy przedniej krawędzi przedplecza występować mogą czarne plamki i krótkie paski^[1]. Tarczka ma krawędzie boczne prawie proste, pozbawione wyraźnych wcięć^[2]. Ubarwienie tarczki często odznacza się pięcioma lub sześcioma czarnymi kropkami, ale czasem zanikają one całkowicie. Listewka brzeżna odwłoka jest ma naprzemienne elementy czarne i pomarańczowoczerwone^[1]. W narządach rozrodczych samca wyrostek szczytowy paramer z dwoma ząbkami. Odnóża u podgatunku nominatywnego zawsze, a u C. m. atlanticus niekiedy pomarańczowe^[2].

Ekologia i występowanie

Owad ten zasiedla pobrzeża lasów, zarośla, łąki, parki, ogrody i przydroża. Jest fitofagiem ssącym soki roślinne, nasiona i owoce. Postacie dorosłe chętnie żerują na pietruszce zwyczajnej^[1].

Występuje w Portugalii, Hiszpanii, Maroku, Francji, Algierii, Tunezji, na Półwyspie Kornwalijskim, Sardynii, Korsyce, w południowo-wschodnich Niemczech, Austrii, południowo-zachodniej Słowacji, Węgrzech, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowinie, Czarnogórze, Serbii, Albanii, Macedonii Północnej, południowej Rumunii, Bułgarii, Turcji, na Cyprze, w Syrii, Libanie, Izraelu, północno-wschodnim Egipcie, Gruzji, Armenii, Azerbejdżanie, rosyjskim wybrzeżu Morza Czarnego, w tym na Krymie, północnym Iraku i północnym Iranie^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Carpocoris mediterraneus – Borczyniec śródziemnomorski. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2022-05-19].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Roland Lupoli, François Dusoulier, Astrid Cruand, Sandrine Cros-Arteil, Jean-Claude Stretio. Morphological, biogeographical and molecular evidence of Carpocoris mediterraneus as a valid species (Hemiptera: Pentatomidae). „Zootaxa”. 3609 (4), s. 392 – 410, 2013. DOI: 10.11646/zootaxa.3609.4.2.

[insektarium-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Carpocoris mediterraneus – Borczyniec śródziemnomorski. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2022-05-19].

[Lupoli-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Roland Lupoli, François Dusoulier, Astrid Cruand, Sandrine Cros-Arteil, Jean-Claude Stretio. Morphological, biogeographical and molecular evidence of Carpocoris mediterraneus as a valid species (Hemiptera: Pentatomidae). „Zootaxa”. 3609 (4), s. 392 – 410, 2013. DOI: 10.11646/zootaxa.3609.4.2.

[1]

[2]