Imię i nazwisko |
Boris Emmanuiłowicz Chajkin |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Boris Emmanuiłowicz Chajkin, ros. Борис Эммануилович Хайкин (ur. 13 października?/26 października 1904 w Mińsku, zm. 10 maja 1978 w Moskwie[1][2][3][4]) – rosyjski dyrygent.
Studiował w Konserwatorium Moskiewskim u Aleksandra Goedickego, Konstantina Saradżewa i Nikołaja Malko[1][2][3][4]. W latach 1928–1935 był dyrygentem Moskiewskiego Akademickiego Teatru Muzycznego imienia Stanisławskiego i Niemirowicza-Danczenki[1][2][3][4]. W kolejnych latach działał w Leningradzie jako dyrygent Małego Teatru Operowego (1936–1943) i Teatru Opery i Baletu im. Kirowa (1943–1953)[1][2][3]. Od 1954 do 1978 roku był dyrygentem moskiewskiego Teatru Bolszoj[1][2][3]. Wykładał w Konserwatorium Leningradzkim (od 1935) i w Konserwatorium Moskiewskim (od 1954)[1][2]. Poprowadził prapremierowe wykonania m.in. Zaręczyn w klasztorze i Opowieści o prawdziwym człowieku Siergieja Prokofjewa[4]. Do jego uczniów należał Kiriłł Kondraszyn[1][2][4].
Otrzymał tytuł Ludowego Artysty ZSRR (1972)[1][2].