Borów (powiat strzeliński)

Borów

wieś
Fosa i teren zamku
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	strzeliński
Gmina	Borów
Wysokość	144 m n.p.m.
Liczba ludności (III 2011)	766[2]
Strefa numeracyjna	71
Kod pocztowy	57-160[3]
Tablice rejestracyjne	DST
SIMC	0872786[4]
Położenie na mapie gminy Borów Borów
Położenie na mapie Polski Borów
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Borów
Położenie na mapie powiatu strzelińskiego Borów
50°52′58″N 16°59′23″E/50,882778 16,989722[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Fragment centrum miejscowości

Borów (niem. Markt Bohrau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie strzelińskim, siedziba gminy Borów.

Historia

W 1202 książę Henryk I Brodaty wybudował tu gród. W tym samym roku miejscowość wymieniono pod nazwą Boriov, juxta Boruiov. W 1286 wymieniono wieś jako Borow. Borów uzyskał prawa miejskie w roku 1292. Na początku XIV w. powstał tu zamek książęcy, który w 1326 przeszedł na własność rycerską, a w 1459 podczas walk mieszczan wrocławskich z czeską załogą został zdobyty i zniszczony^[5]. W XVIII wieku był najmniejszym miastem na Dolnym Śląsku, z 338 mieszkańcami w 1795 roku. Prawa miejskie utracił w drugiej połowie XIX w.^[6]

Przed II wojną światową Borów posiadał cechy małomiasteczkowego układu urbanistycznego z podłużnym placem targowym, w postaci rozszerzonej ulicy głównej. W roku 1945 układ ten uległ częściowemu zniszczeniu i nie został odbudowany. Zniszczenia nastąpiły po zajęciu miejscowości przez wojska radzieckie. 20 lutego 1945 we wsi pochowano poetę ukraińskiego Herasyma Sokolenkę (Szmyhelskiego), który poległ służąc w kompanii karnej Armii Czerwonej. Borów włączono następnie do Polski, a jego dotychczasową ludność wysiedlono do Niemiec. Na jej miejsce przybyli Polacy ekspatriowani z Kresów Wschodnich m.in. z Korościatyna.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Borów. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[7]:

• kościół parafiany pw. św. Wolfganga z XV w., XVIII-XX w.
• zespół pałacowy, w skład którego wchodzą:
  • pałac z 1864 r.
  • pawilon z początku XIX w.
  • relikty zamku z fosą z XIII-XIV w., XVII w.
  • ruina bramy
  • folwark z XIX w.
  • park z drugiej połowy XIX w.

Obywatele honorowi

28 lutego 2014 r. obywatelem honorowym gminy na mocy uchwały Rady Gminy został ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, kustosz pamięci o Polakach pomordowanych na Kresach Wschodnich^[8].

Zobacz też

• Borów

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 9170
2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 84 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
4. Projekt rozporządz. - wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części (Załącznik do rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji). BIP Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji, 2012-04-18. s. 139. [dostęp 2013-03-10].
5. Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas: Dolny Śląsk - przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977 s. 95
6. Borów - Rys Historyczny. Urząd Gminy Borów, 1 lutego 2009. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-16)].
7. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 144. [dostęp 2012-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
8. Redakcja, Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski honorowym obywatelem Borowa [online], Strzelin Nasze Miasto, 11 marca 2014 [dostęp 2022-08-30]  (pol.).

Linki zewnętrzne

• Borowo 2 (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 323 .