Božidar Ferjančić

Božidar Ferjančić
Божидар Ферјанчић
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1929
Belgrad

Data i miejsce śmierci

28 czerwca 1998
Belgrad

Alma Mater

Uniwersytet w Belgradzie

Doktorat

1960

Profesura

1970

1953–1994

Božidar Ferjančić (cyr. Божидар Ферјанчић; ur. 17 lutego 1929 w Belgradzie, zm. 28 czerwca 1998 tamże) – serbski historyk-bizantynolog[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1953 roku ukończył studia historyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu w Belgradzie. W 1960 roku uzyskał stopień naukowy doktora. Od 1965 roku pracował jako profesor uczelni, a w 1970 roku uzyskał tytuł naukowy profesora. Kierował zakładem bizantynologii. W 1977 roku został dyrektorem instytutu bizantynologicznego. Przedmiotem jego naukowych zainteresowań były w szczególności: problematyka ekonomiczna, instytucjonalna i ekonomiczna Cesarstwa Bizantyńskiego oraz stosunki bizantyńsko-słowiańskie. Na emeryturę przeszedł w 1994 roku[1].

Wybrane dzieła

[edytuj | edytuj kod]

(opracowano na podstawie materiału źródłowego[1])

  • Despoti u Vizantiji i južnoslovenskim zemljama (1960)
  • Vizantija i Južni Sloveni (1966)
  • Tesalija u XIII i XIV veku (1974)
  • Vizantijski i srpski Ser u XIV. stoleću (1994)
  • Stefan Dušan car i kralj (1331–1355) (pośmiertnie, 2005)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Ferjančić, Božidar – Hrvatska enciklopedija. enciklopedija.hr. [dostęp 2023-08-19]. (chorw.).