Torpedowce „Brand” i „Storm” w 1903 roku | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Wodowanie |
22 września 1898 |
Norweska KMW | |
Wejście do służby |
1898 |
Wycofanie ze służby |
kwiecień 1940 |
Kriegsmarine | |
Nazwa |
„Tarantel” (80) |
Wejście do służby |
wrzesień 1940 |
Wycofanie ze służby |
maj 1945 |
Los okrętu |
złomowany w 1945 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
normalna: 83 tony |
Długość |
całkowita: 39,9 metra |
Szerokość |
4,8 metra |
Zanurzenie |
1,1–2,15 metra |
Napęd | |
1 maszyna parowa o mocy 1100 KM 2 kotły, 1 śruba | |
Prędkość |
21 węzłów |
Uzbrojenie | |
2 działka kal. 37 mm (2 x I) | |
Wyrzutnie torpedowe |
2 × 450 mm (2 x I) |
Załoga |
23 |
Brand – norweski torpedowiec z końca XIX wieku, jedna z trzech zbudowanych jednostek typu Storm. Okręt został zwodowany 22 września 1898 roku w stoczni Horten Verft w Horten i w tym samym roku wszedł w skład norweskiej marynarki. Podczas kampanii norweskiej w 1940 roku jednostka została zdobyta przez Niemców i wcielona do Kriegsmarine pod nazwą „Tarantel”. Okręt zwrócono Norwegii w maju 1945 roku, po czym został złomowany.
Torpedowce 1. klasy typu Storm zostały zaprojektowane w niemieckiej stoczni Schichau na bazie torpedowców typu S 67[1] .
„Brand” zbudowany został w stoczni Horten Verft[1][2]. Nieznana jest data położenia stępki, a zwodowany został 22 września 1898 roku[1][3].
Okręt był torpedowcem o długości całkowitej 39,9 metra, szerokości 4,8 metra i zanurzeniu od 1,1 metra na dziobie do 2,15 metra na rufie[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 83 tony, a pełna 107 ton[1][3]. Jednostka napędzana była przez pionową maszynę parową potrójnego rozprężania o mocy 1100 KM, do których parę dostarczały dwa kotły[1][2]. Prędkość maksymalna napędzanego jedną śrubą okrętu wynosiła 21 węzłów[1][2][a]. Okręt zabierał zapas 17 ton węgla[1] .
Na uzbrojenie artyleryjskie jednostki składały się dwa pojedyncze działka kalibru 37 mm QF Hotchkiss L/45[1][2]. Broń torpedową stanowiły dwie pojedyncze wyrzutnie kal. 450 mm[1][2].
Załoga okrętu składała się z 23 oficerów, podoficerów i marynarzy[1] .
„Brand” został przyjęty w skład Królewskiej Marynarki Wojennej w 1898 roku[1] . W 1940 roku wysłużona siłownia pozwalała jednostce osiągnąć prędkość około 17,5 węzła[1] . W momencie ataku Niemiec na Norwegię torpedowiec wchodził w skład 4 dywizjonu torpedowców, stacjonując w Bergen[4] . Dowódcą okrętu był podporucznik (fenrik) Midtland[5]. W nocy na 9 kwietnia 1940 roku okręt był gotów do wyjścia w morze dopiero o 3.30[5]. Kiedy wykrył niemiecki zespół w rejonie baterii Kvarven, już się rozwidniało i jego dowódca nie zdecydował się odpalić torped do niemieckich okrętów, uznając to za zbyt ryzykowne[5]. Tego dnia jednostka została zdobyta przez Niemców[1][6] . We wrześniu 1940 roku „Brand” został wcielony do Kriegsmarine pod nazwą „Tarantel” (numer burtowy 80)[6] . Okręt zwrócono Norwegii w maju 1945 roku i w tym samym roku został złomowany[1][6] .