Branko Ružić

Branko Ružić
Бранко Ружић
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1975
Belgrad

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Uniwersytet w Belgradzie

Stanowisko

minister bez teki (2013–2014), minister administracji publicznej i lokalnej (2017–2020), pierwszy wicepremier (2020–2022), minister edukacji i nauki (2020–2022), minister edukacji (2022–2023)

Partia

Socjalistyczna Partia Serbii

Branko Ružić, cyr. Бранко Ружић (ur. 14 grudnia 1975 w Belgradzie) – serbski polityk, parlamentarzysta, w latach 2013–2014 minister bez teki, od 2017 do 2020 minister administracji publicznej i lokalnej, w latach 2020–2022 pierwszy wicepremier oraz minister edukacji i nauki, od 2022 do 2023 minister edukacji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W dzieciństwie mieszkał m.in. w Australii, gdzie jego ojciec był jugosłowiańskim dyplomatą. Ukończył stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie w Belgradzie. W latach 1996–1999 pełnił funkcję prodziekana do spraw studenckich na wydziale politologii tej uczelni. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Socjalistycznej Partii Serbii Slobodana Miloševicia. Był przewodniczącym jej organizacji młodzieżowej, a następnie rzecznikiem prasowym SPS[1].

W latach 2001–2003 sprawował mandat posła do serbskiego Zgromadzenia Narodowego. Od 2004 do 2006 zasiadał w parlamencie federalnym Serbii i Czarnogóry. W 2008 i 2012 wybierany ponownie do serbskiego parlamentu, od 2008 przewodniczył klubowi poselskiemu swojego ugrupowania. W sierpniu 2013 wszedł w skład rządu Ivicy Dačicia jako minister bez teki odpowiedzialny za integrację europejską. Funkcję tę pełnił do końca urzędowania tego gabinetu, tj. do kwietnia 2014[1]. W wyborach w 2014 i 2016 utrzymywał mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego na kolejne kadencje[2].

W czerwcu 2017 otrzymał nominację na ministra administracji publicznej i lokalnej w rządzie Any Brnabić[3]. W utworzonym w październiku 2020 drugim gabinecie dotychczasowej premier został natomiast pierwszym wicepremierem oraz ministrem edukacji, nauki i rozwoju technologicznego[4]. W powołanym w październiku 2022 jej trzecim rządzie objął urząd ministra edukacji[5][6]. Sprawował go do maja 2023; ustąpił wkrótce po strzelaninie w jednej ze szkół w Belgradzie. Został następnie doradcą pierwszego wicepremiera Ivica Dačicia[7]. W wyborach 2023 otrzymał mandatowe miejsce na liście koalicji skupionej wokół SPS[8], uzyskując ponowny wybór do serbskiego parlamentu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Branko Ružić. istinomer.rs. [dostęp 2017-04-04]. (serb.).
  2. Narodni poslanici. parlament.gov.rs. [dostęp 2017-04-04]. (serb.).
  3. Ovo su imena 21 ministra u novoj vladi Ane Brnabić, sutra izbor u Skupštini. blic.rs, 27 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-27]. (serb.).
  4. Предлог одлуке о избору Владе. parlament.gov.rs, 27 października 2020. [dostęp 2020-10-28]. (serb.).
  5. Предлог одлуке о избору Владе. parlament.gov.rs, 24 października 2022. [dostęp 2022-10-26]. (serb.).
  6. Izglasana nova Vlada Srbije, premijerka i ministri položili zakletvu. rts.rs, 26 października 2022. [dostęp 2022-10-26]. (serb.).
  7. Nataša Latković: Ružić dobio novu funkciju, plata za 45.000 veća od ministarske. nova.rs, 27 lipca 2023. [dostęp 2023-11-01]. (serb.).
  8. Lista SPS-JS-Zeleni Srbije bez iznenađenja – osim Marka Miloševića sve provereni kadrovi. danas.rs, 4 listopada 2023. [dostęp 2023-12-19]. (serb.).