Bredäng

Bredäng

dzielnica (stadsdel) Sztokholmu
Bredäng
Państwo	Szwecja
Region	Sztokholm
Miasto	Sztokholm
Dzielnica	Skärholmen
Data założenia	1962
W granicach Sztokholmu	1913
Powierzchnia	2,38 km²
Populacja (2020) • liczba ludności	10 610
• gęstość	4458 os./km²
Kod pocztowy	127 xx
Położenie na mapie Szwecji Bredäng
Położenie na mapie regionu Sztokholm Bredäng
59°17′38″N 17°56′01″E/59,293889 17,933611
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Bredängs torg

Fasada jednego z bloków z wielkiej płyty

Bredäng – dzielnica (stadsdel) i osiedle mieszkaniowe w Sztokholmie, położone w jego południowej części (Söderort).

Informacje ogólne

Dzielnica Bredäng wchodzi w ramach gminy Sztokholm w skład stadsdelsområde Skärholmen. Graniczy z dzielnicami Mälarhöjden i Sätra oraz z gminą Huddinge (Segeltorp) i przez jezioro Melar z gminą Ekerö.

Według danych opublikowanych przez gminę Sztokholm, 31 grudnia 2020 r. Bredäng liczył 10 610 mieszkańców^[1]. Powierzchnia dzielnicy wynosiła łącznie 2,38 km², z czego wody stanowiły 0,25 km²^[2].

Bredäng jest jedną ze stacji na czerwonej linii (T13) sztokholmskiego metra.

Historia

Nazwa

Współczesna nazwa dzielnicy pochodzi od zabudowań gospodarstwa Bredäng, którego nazwa została wymieniona ok. 1700 r. w formie Bredingetorp. Przed 1955 r. dzielnica nosiła nazwę Jakobsberg, pochodzącą od nazwy dworu Jakobsbergs gård. Następnie dzielnica została włączona w granice sąsiedniej Sätry. Kiedy w 1962 r. rozpoczęto budowę pierwszych mieszkań, wybrano nazwę obecną. W tym samym mniej więcej czasie trwała budowa Jakobsbergu, położonego na północny zachód od Sztokholmu (gmina Järfälla)^[3].

Zabudowa

Do końca lat 40. XX w. obszar współczesnego Bredängu stanowił tereny rolnicze w ówczesnych granicach administracyjnych miasta Sztokholm. W ogólnych planach zabudowy Sztokholmu z 1952 r. znalazło się także tzw. Sätraområdet, tj. obszar stanowiący obecne dzielnice Bredäng, Sätra, Skärholmen i Vårberg. Ziemia została wykupiona z rąk prywatnych do końca 1961 r. Ogólny plan zabudowy Sätraområdet opracowano już w 1960 r. Według tego planu miały powstać dwie nowe dzielnice, Sätra i Bredäng, każda z własnym centrum handlowo-usługowym i stacją metra. Budowę większego centrum dla kilku dzielnic tego obszaru planowano początkowo w Vårby w gminie Huddinge. Plany te z czasem uległy zmianie i centrum zbudowano w Skärholmen^[4].

Plan zabudowy Bredängu został opracowany przez Josefa Stäcka ze Stockholms stadsplanekontor (biuro zagospodarowania przestrzennego w ramach miasta Sztokholm). Projekt dostosowano do miejscowego, pagórkowatego ukształtowania terenu. Wielokondygnacyjne bloki mieszkalne z wielkiej płyty oraz niższe, 2-3 piętrowe klatkowce (szw. lammellhus), zlokalizowano w odległości do ok. 500 m od stacji metra. Domy jednorodzinne zaplanowano poza tym obrębem. W sąsiedztwie stacji metra miało powstać lokalne centrum handlowo-usługowe oraz szkoła, bibliotek i kościół. W pobliżu przebiegającej bardziej na południe od centrum Bredängu Södertäljevägen (trasa E4/E20) zaplanowano budowę lokali o charakterze przemysłowym i biurowym, które wzniesiono na początku lat 70. XX w. Strefa ta stanowi rodzaj ekranu akustycznego, oddzielającego osiedle mieszkaniowe od autostrady. Obszar sąsiadujący z jeziorem Melar został zachowany jako naturalny teren rekreacyjny (m.in. kąpielisko Mälarhöjdsbadet)^[5].

Budowę współczesnego Bredängu rozpoczęto 1 września 1962 r. Najpierw powstała sieć dróg, a następnie w latach 1963–1965 oddano 3900 nowych mieszkań, w większości czynszowych, należących głównie do komunalnej spółdzielni Svenska Bostäder (ok. 2000 mieszkań). W okresie 1965–1967 zbudowano ok. 300 domów w zabudowie szeregowej, m.in. jedne z pierwszych czynszowych domów jednorodzinnych należących do Svenska Bostäder. W 1965 r. otwarto stację metra Bredäng oraz lokalne centrum handlowo-usługowe^[6].

Budowa Bredängu stanowiła jeden z pierwszych etapów realizowanego w latach 1965–1974 tzw. miljonprogrammet. Od tego czasu zabudowa Bredängu nie uległa większym zmianom. W latach 90. XX wzniesiono m.in. trzy wielokondygnacyjne punktowce (szw. punkthus) przy Vita Liljans väg, nowy typ zabudowy wielorodzinnej w architekturze dzielnicy^[7].

Przypisy

1. Statistisk årsbok för Stockholm 2022. Stockholms stad. s. 93. [dostęp 2022-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-04)]. (szw.).
2. Areal och befolkningstäthet i stadsdelsområden, SDN-delar och stadsdelar 2014-12-31. Stockholm. [dostęp 2015-08-13]. (szw.).
3. Stockholms gatunamn 2005 ↓, s. 350.
4. Söderström 2004 ↓, s. 53.
5. Söderström 2004 ↓, s. 53-54.
6. Söderström 2004 ↓, s. 54-55.
7. Söderström 2004 ↓, s. 55-56.

Bibliografia

• Göran Söderström: Stockholm utanför tullarna. Nittiosju stadsdelar i ytterstaden. Sztokholm: Stockholmia Förlag, 2004. ISBN 91-7031-132-3.
• Stockholms gatunamn. Sztokholm: Stockholmia Förlag, 2005. ISBN 91-7031-152-8.

Linki zewnętrzne

• Położenie na mapie Söderortu