Data i miejsce urodzenia |
16 października 1951 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
170 cm | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Brenda Lee Eisler, po mężu Lee (ur. 16 października 1951 w Calgary[1]) – kanadyjska lekkoatletka, specjalistka skoku w dal, mistrzyni igrzysk panamerykańskich i medalistka igrzysk Brytyjskiej Wspólnoty Narodów, olimpijka.
Zdobyła brązowy medal w skoku w dal na igrzyskach Konferencji Pacyfiku w 1969[2]. Na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu zajęła w tej konkurencji 6. miejsce[3].
Zwyciężyła w skoku w dal na igrzyskach panamerykańskich w 1971 w Cali[4]. Odpadła w kwalifikacjach na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium[1]. Zdobyła brązowy medal w tej konkurencji na uniwersjadzie w 1973 w Moskwie[5].
Zdobyła srebrny medal na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch, przegrywając jedynie z Nigeryjką Modupe Oshikoyą[3]. Była zgłoszona do startu w skoku w dal na igrzyskach panamerykańskich w 1974 w Meksyku, ale w nich nie wystąpiła[6].
Była mistrzynią Kanady w skoku w dal w 1969, 1972, 1973 i 1975[7]. Zdobyła brązowe medale w mistrzostwach Wielkiej Brytanii (WAAA) w 1971 i 1974[8].
Dwukrotnie poprawiała rekord Kanady w skoku w dal do wyniku 6,48 m, uzyskanego 2 sierpnia 1973 w Moskwie[9]. Był to najlepszy wynik w jej karierze[10].