British Mountaineering Council

British Mountaineering Council
Ilustracja
Siedziba BMC w Manchesterze
Working for climbers, hill walkers and mountaineers
Państwo

 Wielka Brytania

Siedziba

West Didsbury, Manchester

Data założenia

1944

Rodzaj stowarzyszenia

organizacja członkowska

Profil działalności

wspieranie aktywności sportowej turystów górskich, wspinaczy i alpinistów

Zasięg

Anglia, Walia

przewodniczący (Chair)

Roger Murray

Członkowie

85076 (w 2019)

brak współrzędnych
Strona internetowa

British Mountaineering Council (BMC) (ang. Brytyjska Rada Alpinizmu) – krajowy organ przedstawicielski dla Anglii i Walii, którego działalność dotyczy promowania interesów osób uprawiających różne formy turystyki górskiej, wspinaczki na obiektach naturalnych i sztucznych, alpinizmu oraz narciarstwa wysokogórskiego. W ramach starań o utrzymanie dostępu do terenów wspinaczkowych BMC jest albo właścicielem kilku z nich albo wspomaga ich ochronę środowiskową i dostęp do nich. BMC jest ponadto uznawana przez rząd Wlk. Brytanii za organ krajowy zarządzający wspinaczką sportową[1]. BMC zostało utworzone w 1944, od 1974 jest członkiem UIAA[2], a od 2017 należy do European Union of Mountaineering Associations (EUMA)[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Jako organizacja nadrzędna wobec istniejących w Wlk. Brytanii klubów górskich, British Mountaineering Council powstała w 1944 roku z inicjatywy Geoffreya Winthropa Younga(inne języki), ówczesnego prezesa Alpine Club(inne języki)[4]. Za cel wyznaczono sobie reprezentowanie interesów klubów górskich i wspinaczkowych, a przede wszystkim zapewnienie wspinaczom dostępu do uprawiania wspinaczki w górach, skałkach, a także na klifach w Anglii i Walii. Wraz z utworzeniem BMC przyjęto następujący program jej działalności[4]:

  • ochrona terenów wspinaczkowych przed planowaną zabudową,
  • udostępnianie chat i schronisk,
  • badanie i ocenianie sprzętu wspinaczkowego,
  • pomoc w ratownictwie górskim,
  • szkolenie instruktorów wspinaczki i kwalifikowanej turystyki górskiej,
  • tworzenie komisji regionalnych
  • publikacja czasopisma alpinistycznego.
Ośrodek Plas y Brenin nad jeziorem Llynnau Mymbyr

W 1972 r., po tragicznym wypadku w Cairngorm w szkockich Grampianach, w którym w wyniku hipotermii zmarło pięcioro nastolatków i towarzyszący im nauczyciel[5], BMC rozpoczęła ścisłą współpracę z organizacją szkolącą przewodników górskich (Mountain Leader Training Board, MLTA). Dziś, aby rozpocząć szkolenie na przewodnika górskiego, wymagane jest członkostwo w BMC lub w jej szkockim odpowiedniku – stowarzyszeniu Mountaineering Scotland[6][7]. W 1997 BMC była jedną z organizacji, które wspólnie utworzyły Mountain Training Trust, organizację (o statusie podobnym do stowarzyszenia wyższej użyteczności publicznej) koordynującą szkolenia w zakresie bezpiecznego uprawiania turystyki kwalifikowanej[8]. Pod auspicjami Mountain Training Trust BMC współkieruje od 1997 ośrodkiem szkoleniowym Plas y Brenin w miejscowości Capel Curig(inne języki) w Snowdonii, renomowanym centrum szkoleniowym dla uprawiających różne formy sportów outdoorowych, ich trenerów i przewodników górskich[9]. Od 2017 roku siedziba BMC znajduje się przy Burton Road w West Didsbury, Manchester. W 2018 roku w głosowaniu osób należących do BMC wybrano Lynn Robinson jako pierwszą kobietę przewodniczącą organizacji[10].

Członkowie założyciele

[edytuj | edytuj kod]

Wśród pierwszych 25 organizacji wspinaczkowych i outdoorowych, które w 1944 utworzyły BMC, były m.in.:

  • Alpine Club – najstarszy klub alpinistyczny, założony w 1857, z siedzibą w Londynie,
  • The Rucksack Club – założony w 1902, z siedzibą w Manchesterze,
  • The Wayfarers’ Club – założony w 1906, z siedzibą w Liverpoolu,
  • Ladies’ Alpine Club – pierwszy klub alpinistyczny zrzeszający kobiety, założony w 1907 i połączony w 1975 z Alpine Club,
  • Pinnacle Club – klub wspinaczkowy zrzeszający tylko kobiety, założony w 1921,
  • The Yorkshire Ramblers’ Club – założony w 1892.

Organizacja

[edytuj | edytuj kod]
Skałki Craig Bwlch-y-Moch w walijskim hrabstwie Gwynedd będące własnością BMC
Nieczynny kamieniołom w angielskim hrabstwie Shropshire, o którego optymalny stan do wspinaczki oficjalnie dbają członkowie woluntariusz BMC

BMC jest organizacją członkowską, zrzeszającą w 2012 ponad 75 tys. osób, w tym 51 tys. członków indywidualnych, 24 tys. osób zrzeszonych w klubach i 280 afiliowanych klubów wspierających pracę BMC. W 2019 liczyła ponad 85 tys. członków[11]. W uznaniu zasług dla społeczności alpinistycznej, BMC może przyznać status honorowego członkostwa[12]. Działalność BMC opiera się na pracy komisji skupiających setki woluntariuszy, których działania koordynuje ponad 30 stałych pracowników.

Prace poszczególnych komisji dotyczą takich dziedzin jak dostęp do terenów naturalnych i ich ochrona, ściany wspinaczkowe, schroniska, wspinaczka sportowa, doradztwo sprzętowe, wydawnictwa przewodnikowe i mapy, obiekty dziedzictwa historycznego, alpinizm międzynarodowy, bezpieczeństwo, kursy i szkolenia, powszechność dostępu do sportu. Członkostwo w BMC oferuje dostęp do systemu ubezpieczeń podróżnych i od odpowiedzialności cywilnej, zniżek na sprzęt, doradztwa technicznego i szkoleniowego.

BMC jest wydawcą kwartalnika „Summit”, ukazującego się w lutym, maju, wrześniu i listopadzie, a którego egzemplarz otrzymują pocztą wszyscy indywidualni członkowie. Osoby będące członkami BMC poprzez klub afiliowany otrzymują tylko egzemplarz wydania wiosennego[13]. Nakład waha się zatem od 40 tys. (maj, wrzesień, listopad) do 75 tys. (luty). Za opłatą dostępna jest internetowa wersja magazynu w specjalnej aplikacji, a egzemplarze papierowe można nabyć w wybranych ośrodkach, np. Plas y Brenin[14]. Celem tego wydawnictwa jest publikowanie artykułów interesujących wszystkich wspinaczy, turystów i alpinistów. Często poruszane są w nim tematy, którymi nie zajmują się ogólnodostępne czasopisma.

BMC wydaje także przewodniki wspinaczkowe po Wielkiej Brytanii, przede wszystkim po Peak District i Lancashire[15]. Zarządza ponadto serwisem zwanym „kartą praw wzajemnych” (Reciprocal Rights Card), dzięki któremu osobom należącym do BMC przysługują obniżone stawki w schroniskach alpejskich należących do innych krajowych organizacji alpinistycznych[16][17].

Propozycja zmiany nazwy

[edytuj | edytuj kod]

Ze względów marketingowych – określenie „climb” uznano za nowocześniejsze i bardziej uniwersalne niż „mountaineering” – British Mountaineering Council ogłosiła w lipcu 2016 zamiar rebrandingu i przyjęcia nazwy „Climb Britain”[18]. Jednakże dwa miesiące później, w następstwie ostrej reakcji ze strony członków oraz późniejszych konsultacji i debat internetowych[19][20], wycofała się z idei zmiany nazwy[21]. Od ok. 2017 zmniejszyła się dynamika przyrostu liczby członków, kontrowersje budzi także inwestycyjna i finansowa polityką zarządu BMC, usiłująca sprostać oczekiwaniom zarówno turystów na łatwo dostępnych szlakach górskich, jak i wspinaczy na sztucznych ściankach[22].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ BMC Governance [online], www.thebmc.co.uk [dostęp 2024-03-11].
  2. ↑ Members – UIAA [online], 2 marca 2023 [dostęp 2024-03-11] (ang.).
  3. ↑ EUMA – Full members [online], www.european-mountaineers.eu [dostęp 2024-03-11].
  4. ↑ a b A brief history of the BMC. thebmc.co.uk, 8 May 2000. [dostęp 2024-03-12].
  5. ↑ Neil Drysdale, The Cairngorms Plateau disaster claimed the lives of six youngsters and shocked Scotland [online], Press and Journal, 19 listopada 2021 [dostęp 2024-03-11] (ang.).
  6. ↑ About us | Mountaineering Scotland [online], www.mountaineering.scot [dostęp 2024-03-11].
  7. ↑ Mountain Leader [online], Mountain Training [dostęp 2024-03-11].
  8. ↑ Summary – MOUNTAIN TRAINING TRUST [online], www.fundraiso.com [dostęp 2024-03-12] (ang.).
  9. ↑ Our Centre [online], Plas y Brenin [dostęp 2024-03-12] (ang.).
  10. ↑ Historic AGM sees new constitution and Lynn Robinson become first female BMC president [online], www.thebmc.co.uk [dostęp 2024-03-11].
  11. ↑ ARTICLE: Redundancies, Deficits and Direction – What’s Happening at the BMC? [online], www.ukclimbing.com, 13 lipca 2023 [dostęp 2024-03-12] (ang.).
  12. ↑ BMC Governance [online], www.thebmc.co.uk [dostęp 2024-03-11].
  13. ↑ How to get Summit magazine [online], thebmc.co.uk [dostęp 2024-03-11].
  14. ↑ How to get Summit magazine [online], thebmc.co.uk [dostęp 2024-03-11].
  15. ↑ Guidebook Committee Terms of Reference 2020. BMC, 8 July 2021. [zarchiwizowane z tego adresu (9 July 2021)].
  16. ↑ Get alpine hut discounts with a Reciprocal Rights Card. thebmc.co.uk, 1 January 2017. [dostęp 2024-03-12].
  17. ↑ Kev Reynolds: The Hut Experience. cicerone.co.uk. [dostęp 2024-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 April 2017)].
  18. ↑ BMC to change its name to Climb Britain. thebmc.co.uk. [dostęp 2024-03-12].
  19. ↑ BMC Cancels Name Change. 2016-09-23.
  20. ↑ Natalie Berry: BMC release President’s Statement on No Confidence Vote. ukclimbing.com, March 2017. [dostęp 2024-03-12].
  21. ↑ Tony Ryan: Rebranding consultation: update and decision. 2016-09-23. [dostęp 2024-03-12].
  22. ↑ ARTICLE: Redundancies, Deficits and Direction – What’s Happening at the BMC? [online], www.ukclimbing.com, 13 lipca 2023 [dostęp 2024-03-12] (ang.).