Bronocice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Działoszyce[6][5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Integralne części wsi: Bronocice[6][5]
SIMC |
Nazwa |
Rodzaj
|
236984 |
Czworaki |
część wsi
|
236990 |
Marcinów |
część wsi
|
237009 |
Parcelacja |
część wsi
|
W wieku XIX opisano Bronocice[7] jako wieś, nad rzeką Nidzicą, w powiecie pińczowskim, gminie Drożejowice, parafii Skalbmierz.
Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z roku 1827 w Bronocicach było 29 domów, 197 mieszkańców, a także młyn wodny, od Skalbmierza odległe wiorst 3, od Pińczowa wiorst 21, od Działoszyc wiorst 3, od rzeki Nidy wiorst 21.
Spis z roku 1880 pokazał rozległości 359 mórg. Wieś graniczyła z Podgajam, Szczotkowicami, Prokocicami, Szarbiją, Rosiejowem i Dziekanowicami.
Na terenie Bronocic odkryto pozostałości po pradawnej osadzie z okresu kultury pucharów lejkowatych, datowanej na okres 3770–3540 lat p.n.e. Szczególnie ważne okazało się odkrycie wazy z Bronocic[8], sprzed ponad 5500 lat, z wizerunkiem czterokołowego wozu. Waza została odkryta w 1976.
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 10357
- ↑ Wieś Bronocice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-04-24] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 89 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Bronocice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 381 .
- ↑ Waza z Bronocic.
- Janusz Krzysztof Kozłowski, Piotr Kaczanowski: Wielka historia Polski. T. 1: Najdawniejsze dzieje ziem polskich. Kraków: Fogra Oficyna Wydawnicza, 1998, s. 119, 124. ISBN 83-85719-34-2.
Miasta |
|
---|
Wsie |
|
---|
Kolonia |
|
---|
Osada leśna |
|
---|
Integralne części wsi |
- Ameryka Północna
- Ameryka Wschodnia
- Biała Góra
- Bereza
- Chadziajówka
- Chałupki
- Cyganów
- Czworaki
- Dolnia Grupa
- Duże Kujawki
- Ewinów
- Figura
- Folwark
- Górnia Grupa
- Gościniec (Dębiany)
- Gościniec (Sudół)
- Gościniec (Zagaje Dębiańskie)
- Jantonie
- Knyszyn
- Kopanina
- Krzywania
- Łabędź
- Łopaty
- Łysowiec
- Małe Kujawki
- Marcinów
- Misiak
- Nowiny
- Nowy Bronów
- Obrytka
- Okręglica (Kwaszyn)
- Okręglica (Wolica)
- Padalec
- Pagórek
- Parcelacja
- Park
- Piekło
- Pieroś
- Pisarzówka
- Pociecha
- Pod Ksawerowem
- Pod Lasem
- Pod Latosem
- Podgaje
- Pozelów
- Przytyk
- Ratajka
- Serwitory
- Stary Bronów
- Stary Chmielów
- Ściegna
- Węchadłowskie
- Wisielówka
- Wierówki
- Wodny Dół
- Wodonica
- Wyrwa (Podrózie)
- Wyrwa (Stępocice)
- Za Górą
- Zajamie
- Zamłynie
- Zamoście
- Zapiece
- Zielona
- Żółta Kolonia (Lipówka)
- Żółta Kolonia (Świerczyna)
- Żorownik
|
---|