Brygady Garibaldiego (wł. Battaglione Garibaldi) – włoskie oddziały partyzanckie działające w latach 1943–1945.
Tworzone od 1943 roku przez Włoską Partię Komunistyczną[1]. Pod koniec wojny stanowiły około połowę całości włoskich sił partyzanckich[2]. W czerwcu 1945 roku składały się z 575 brygad z których każda liczyła po 40–50 partyzantów[1]. Udział formacji w wyzwalaniu kraju był znaczny. Partyzanci z Brygad Garibaldiego wyzwolili miasta takie jak Turyn, Mediolan czy Genua. Doszło do tego jeszcze przed wkroczeniem tam wojsk alianckich[2]. Dowódca formacji był Luigi Longo. Rozformowane w 1945 roku[2][1].