Bryophryne cophites[1] | |||
(Lynch, 1975) | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Bryophryne cophites | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
![]() |
Bryophryne cophites – gatunek płaza bezogonowego z rodziny Strabomantidae. Dorasta do 2,9 cm i cechuje się brakiem większości narządów słuchu oraz wokalnych. Występuje endemicznie w południowym Peru, gdzie zasiedla formację roślinną puna oraz lasy karłowate. Cechuje się rozwojem bezpośrednim, a samice opiekują się jajami do wylęgu młodych żabek. Gatunek zagrożony (EN) w związku m.in. z niewielkim zasięgiem występowania i degradacją jego środowiska naturalnego.
Niewielki gatunek płaza – samce dorastają do 2,3 cm, a samice do 2,9 cm[4]. Pysk jest zaokrąglony[4]. Brak błony bębenkowej i kolumienki (strzemiączka)[4]. Obszar płata skroniowego jest nabrzmiały i przypomina tym samym parotydy[4]. Kończyny tylne krótkie, brak fałdów grzbietowo-bocznych[4]. U samców występują modzele godowe na palcach dłoni. Brak zębów lemieszowych, a także rezonatorów[4]. Grzbiet przyjmuje barwę od szarej do brązowej i może być cętkowany[4]. Brzuch szary z czarnymi cętkami[4]. Gardło jaśniejsze od brzucha, u samców ponadto przybiera pomarańczowy odcień[4].
Występuje w południowym Peru, w Parku Narodowym Manu, na północnych i południowych zboczach Abra Acjanaco na wysokościach bezwzględnych 3200–3800 m n.p.m.[3][4] Zasięg występowania szacowany jest na 42 km². Zasiedla formację roślinną puna oraz lasy karłowate[3][4]. Okazjonalnie znajdowany jest w lesie mglistym[3]. Gatunek ten cechuje się poszatkowanym obszarem występowania – w niektórych badaniach gęstość występowania wynosiła 20 osobników/100 m², w innych natomiast nie odnotowano żadnego osobnika B. cophites[3].
W związku z brakiem głównych narządów słuchu oraz wokalnych, gatunek ten najprawdopodobniej nie nawołuje[3][4]. Występuje rozwój bezpośredni[3][4]. Samica składa około 20 jaj (o średnicy około 4 mm) w gnieździe stworzonym z mchu, których pilnuje aż do wyklucia się małych żabek o długości 6–7 mm[3][4].
Gatunek zagrożony (EN) w związku z niewielkim zasięgiem występowania, degradacją środowiska, a także innymi oddziaływaniami ludzkimi, jak wypas bydła i wypalanie lasów przez rolników[3]. Gatunkowi temu nie zagraża natomiast najprawdopodobniej chytridiomikoza[3].