Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rzeka | |
Data budowy |
1976–2009 |
Data uruchomienia |
2009 |
Typ zapory |
betonowa–grawitacyjna |
Wysokość zapory |
139[1] m |
Położenie na mapie obwodu amurskiego | |
Położenie na mapie Rosji | |
50°16′12,05″N 130°18′47,46″E/50,270014 130,313183 | |
Strona internetowa |
Burejska Elektrownia Wodna (także Zapora Burejska, ros. Бурейская гидроэлектростанция) – zapora wodna na rzece Bureja, w bliskim sąsiedztwie osiedla Tałakan, na tzw. rosyjskim Dalekim Wschodzie, w azjatyckiej części Rosji.
Elektrownia wodna na Burei została zbudowana przez rosyjskie konsorcjum Buriejagesstroj[2], jej budowa rozpoczęła się już w 1976 roku[2], ale przez długi czas aż do roku 1999 jej budowa była wstrzymywana. W 1999 roku holding energetyczny RAO JES z uwagi na kryzys energetyczny w tym rejonie Rosji, zalecił ponowne finansowanie projektu jako sprawę priorytetową. Budowa samej zapory wraz z uruchomieniem pierwszej turbiny w kompleksie nastąpiła w 2003 roku[2]. Uruchomienie wszystkich jednostek turbinowych nastąpiło w 2009 roku[2]. Zakończenie i uporządkowanie terenu tamy, oraz umieszczenie jej w stałej eksploatacji planowane jest na 2013 rok, po wizytacji tamy przez rządową komisję. Kompleks elektrowni wodnych należy do koncernu RusGidro.
Powierzchnia zbiornika wodnego Bureja przy normalnym poziomie wynosi około 750 km², natomiast w martwym poziomie około 400 km². Jego długość i szerokość to odpowiednio 234 km i 5 km, a całkowita pojemność użyteczna zbiornika to około 20,94 km³[2].
Systematyczne napełnianie zbiornika zaczęto 15 kwietnia 2003 roku[4] aż do określonego poziom wodnego, który osiągnął podczas letniego sezonu monsunowego w 2009 roku. Napełnianie spowodowało zalanie około 64 tysięcy hektarów ziemi, głównie lasów, oraz około 72 ha obszarów rolniczych, z których większość znajduje się na terytorium Kraju Chabarowskiego.