Byrdarski geran

Byrdarski geran
Бърдарски геран
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Bułgaria

Obwód

Wraca

Gmina

Bjała Słatina

Kmet

Swetosława Krystewa

Powierzchnia

28,033 km²

Wysokość

159 m n.p.m.

Populacja (2020)
• liczba ludności
• gęstość


633
23,1 os./km²

Nr kierunkowy

09135

Kod pocztowy

3359

Tablice rejestracyjne

ВР

Położenie na mapie obwodu Wraca
Mapa konturowa obwodu Wraca, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Byrdarski geran”
Położenie na mapie Bułgarii
Mapa konturowa Bułgarii, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Byrdarski geran”
Ziemia43°32′57,83″N 23°57′08,74″E/43,549397 23,952428
Kościół pw św. Józefa
Muzeum „Kyszta na banatskija bit“

Byrdarski geran (bułg. Бърдарски геран) – wieś w Bułgarii, w obwodzie Wraca, w gminie Bjała Słatina. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 czerwca 2020 roku miejscowość liczyła 633 mieszkańców[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W dokumencie osmańskim z 1617 r. wieś wymieniona jest pod nazwą Byrdar[2]. Większość osadników Byrdarskiego gerana pochodzi z największej wsi Bułgarów w Banacie – Star Beszenow (rum. Dudeştii Vechi)[2]. Ruchy te były spowodowane klęską powstania cziprowskiego przeciw Turkom w 1688 roku[2].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Do rejestru zabytków wliczone są:

  • Kościół pw św. Józefa – największy w diecezji nikopolskiej, trójnawowy, z elementami stylu neogotyckiego[3]. 16 kwietnia 1934 roku ukończony kościół został uroczyście poświęcony przez biskupa Nikopola Damiana Teelena[3].
  • Kościół Dziewica Maryja – Matka Świętej Nadziei – znajduje się na rozległym dziedzińcu dawnego klasztoru sióstr benedyktynek wraz z budynkiem dawnego klasztoru i budynkiem dawnej szkoły niemieckiej[4]. Uroczysta konsekracja świątyni odbyła się 2 lipca 1929 roku[4]. Najbardziej godne uwagi są w nim dobrze zachowane duże freski braci św. Cyryla i Metodego w pełnej długości po obu stronach ołtarza[4]. Wraz z nimi Niemcy z Byrdarskiego geranu wyrażają szacunek i wdzięczność państwu i ludziom bułgarskim za gościnność na bułgarskiej ziemi[4].
  • Muzeum etnograficzne „Kyszta na banatskija bit“ – zbiór powstał przy pomocy etnografów z Regionalnego Muzeum Etnograficznego we Wracy[5].
  • Wieża czasowa[6].

Kuchnia

[edytuj | edytuj kod]

Charakterystycznym daniem są gałuszkite (pierogi). Innym tradycyjnym daniem jest paprykarz oraz zupa czorba z liści i panierowanego kurczaka. Tradycje gotowania są zbliżone do tych banackich[7].

Osoby związane z miejscowością

[edytuj | edytuj kod]

Urodzeni

[edytuj | edytuj kod]

Związani

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Таблица на населението по постоянен и настоящ адрес [online], Единна система за гражданска регистрация и административно обслужване на населението [dostęp 2022-01-01] (bułg.).
  2. a b c Богдан Николов: От Искър до Огоста. София: ИК „Алиса“, 1996. ISBN 954-586-011-1.
  3. a b Кратка историческа справка за миналото на енория „Свети Йосиф” в с.Бърдарски геран, Католическа Никополска Епархия. bardarskigeran.eu. [dostęp 2022-01-01]. (bułg.).
  4. a b c d Немската църква в Бърдарски геран. bardarskigeran.eu. [dostęp 2022-01-01]. (bułg.).
  5. Музей „Къща на банатския бит” в Бърдарски Геран. bardarskigeran.eu. [dostęp 2022-01-01]. (bułg.).
  6. Часовникова кула в Бърдарски геран. bardarskigeran.eu. [dostęp 2022-01-01]. (bułg.).
  7. Банатската кухня в Бърдарски геран. falmis.org. [dostęp 2022-01-01]. (bułg.).