Byszki (powiat pilski)

Byszki
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

pilski

Gmina

Ujście

Liczba ludności (2022)

285[2]

Strefa numeracyjna

67

Kod pocztowy

64-850[3]

Tablice rejestracyjne

PP

SIMC

0530873

Położenie na mapie gminy Ujście
Mapa konturowa gminy Ujście, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Byszki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Byszki”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Byszki”
Położenie na mapie powiatu pilskiego
Mapa konturowa powiatu pilskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Byszki”
Ziemia53°05′15″N 16°45′51″E/53,087500 16,764167[1]

Byszki (niem. Bischke) – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Ujście[4][5].

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa pilskiego.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Wieś leży w odległości 3 km od Ujścia przy drodze powiatowej Ujście-Kalina. Niedaleko wsi leżą: Motylewo, Leszków oraz Kalina. Wieś leży w pobliżu wzniesienia które miejscowi nazywają Czubatka lub Biała Góra.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa wsi została wymieniona już 1403 r. w Kodeksie Dyplomatycznym Wielkopolski, gdzie wymieniane były jako osada na skraju puszczy ujskiej. Obok wymienionych na wstępie nazw wsi, występują historyczne nazwy polskie Bysskowy, Byszkowy oraz niemiecka Byschke. Sołectwem Byszki zostały ok. 1510 r. Według dokumentów z końca XIX w. w Byszkach znajdowało się 17 domów w których mieszkało 199 mieszkańców (195 katolików).

W 1881 r. Józef Pierdzioch ustawił przy drodze kapliczkę Matki Boskiej, którą Niemcy podczas II wojny światowej rozebrali, aby w 1946 r. mieszkańcy ponownie ją ustawili na starych fundamentach wg projektu Antoniego Gładycha. Na początku XX w. ustawiono krzyż przy drodze do Piły jako pamiątkę po mieszkańcach Byszek walczących w I wojnie światowej i wojnie z bolszewikami. W 1984 r. ustawiono nowy krzyż na miejscy starego.

W 1953 r. wybuchł pożar, który zniszczył 6 stodół i 2 obory.

W 2010 roku wieś obchodziła pięćsetną rocznicę powstania sołectwa.

Gospodarka i infrastruktura

[edytuj | edytuj kod]

Wieś żyje głównie z gospodarstw (2 prowadzą hodowlę trzody). Średnie gospodarstwo ma ok. 30 ha. Większość rolników posiada około 5 ha własnego lasu, który leży za wsią, w kierunku Kaliny. Mieszkańcy posiadają domowe hydrofonie, gdyż wieś nie jest całkowicie zwodociągowana. Znajdują się tu również: ubojnia, zakład stolarski, zakład transportowy i zakład betoniarski.

Dzieci dojeżdżają do szkół w Ujściu. Do Ujścia jeździ autobus gminny, który wozi dzieci do szkoły.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 14190
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 129 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. GUS. Rejestr TERYT

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • "Miasto i gmina Ujście. Krótka historia..". Piła 1997.