CD2 (ang. cluster of differentiation 2, synonimy: T11/Leu5, LFA-2, receptor dla LFA-3, receptor rozetkowy) – białko występujące na powierzchni limfocytów T[1] oraz komórek NK[2]. CD2 należy do nadrodziny immunoglobulin i w części zewanątrzkomórkowej zawiera dwie domeny immunoglobulinowe[3]. Cząsteczka CD2 kodowana jest przez gen o tej samej nazwie, u człowieka zlokalizowany na chromosomie1 w pozycji 1p13.1[4]. CD2 wiąże się z cząsteczką CD58 u człowieka oraz CD48 u myszy[5], a główną funkcją tego białka jest dostarczanie sygnału kostymulującego limfocytom T i komórkom NK[3].
↑WA. Sewell, MH. Brown, J. Dunne, MJ. Owen i inni. Molecular cloning of the human T-lymphocyte surface CD2 (T11) antigen.. „Proc Natl Acad Sci U S A”. 83 (22), s. 8718-22, Nov 1986. PMID: 3490670.
↑CJ. Comerci, EM. Mace, PP. Banerjee, JS. Orange. CD2 promotes human natural killer cell membrane nanotube formation.. „PLoS One”. 7 (10), s. e47664, 2012. DOI: 10.1371/journal.pone.0047664. PMID: 23112830.
↑ abJJ. Yang, Y. Ye, A. Carroll, W. Yang i inni. Structural biology of the cell adhesion protein CD2: alternatively folded states and structure-function relation.. „Curr Protein Pept Sci”. 2 (1), s. 1-17, Mar 2001. PMID: 12369898.
↑AL. Wilkins, W. Yang, JJ. Yang. Structural biology of the cell adhesion protein CD2: from molecular recognition to protein folding and design.. „Curr Protein Pept Sci”. 4 (5), s. 367-73, Oct 2003. PMID: 14529530.