Cai Tingkai

Cai Tingkai
蔡廷鍇
Ilustracja
Cai Tingkai
generał generał
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1892
Luoding

Data śmierci

24 kwietnia 1968

Przebieg służby
Lata służby

1924–1948

Siły zbrojne

Narodowa Armia Rewolucyjna
 Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza

Główne wojny i bitwy

incydent szanghajski;
wojna chińsko-japońska;
chińska wojna domowa

Późniejsza praca

polityk

Cai Tingkai (chiń. upr. 蔡廷锴; chiń. trad. 蔡廷鍇; pinyin Cài Tíngkǎi; ur. 15 kwietnia 1892, zm. 24 kwietnia 1968) – chiński wojskowy, generał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Luoding w prowincji Guangdong, ukończył studia na Akademii Wojskowej Baoding[1]. Brał udział w ekspedycji północnej po stronie Kuomintangu. W 1927 roku początkowo poparł komunistów i walczył w trakcie powstania w Nanchangu, szybko jednak przeszedł na stronę sił rządowych[2]. W 1932 roku dowodził obroną Szanghaju przed Japończykami podczas tzw. incydentu szanghajskiego[1].

W listopadzie 1933 roku po tym, jak został skierowany do walki z komunistami, zbuntował się wraz z Li Jishenem i Jiang Guangnaiem przeciw władzy Czang Kaj-szeka, ogłaszając powstanie rządu rewolucyjnego w prowincji Fujian. Pokonany w starciu z wojskami rządowymi na początku 1934 roku, musiał uciekać do Hongkongu[1]. Po wybuchu w 1937 roku wojny chińsko-japońskiej wrócił do kraju i walczył na terenie południowego Guangxi[2].

Po wznowieniu chińskiej wojny domowej, przeszedł w 1947 roku wraz ze swoimi oddziałami na stronę Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej[2]. W 1949 roku wszedł w skład Ludowej Politycznej Konferencji Konsultatywnej Chin i podpisał proklamację o utworzeniu Chińskiej Republiki Ludowej. W ChRL był członkiem Stałego Komitetu Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych oraz wiceprzewodniczącym Rewolucyjnego Komitetu Chińskiego Kuomintangu[1]. Zasiadał także w Narodowej Komisji Obrony[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Yuwu Song: Biographical Dictionary of the People's Republic of China. Jefferson: McFarland & Company, 2013, s. 23. ISBN 978-0-7864-3582-1.
  2. a b c d James Z. Gao: Historical Dictionary of Modern China (1800-1949). Lanham: Scarecrow Press, 2009, s. 39. ISBN 978-0-8108-4930-3.