Caipirasuchus | |||
Iori i Carvalho, 2011 | |||
Czaszka Caipirasuchus stenognathus | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Nadrząd | |||
(bez rangi) | Mesoeucrocodylia | ||
(bez rangi) | Notosuchia | ||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Caipirasuchus | ||
Gatunki | |||
|
Caipirasuchus – rodzaj krokodylomorfa z grupy Notosuchia. Żył w późnej kredzie na terenach dzisiejszej Ameryki Południowej.
Gatunkiem typowym rodzaju jest Caipirasuchus paulistanus, opisany w 2011 roku przez Ioriego i Carvalho. Jego holotyp stanowi niemal kompletna czaszka odkryta w górnokredowych osadach formacji Adamantina w gminie Monte Alto w Brazylii[1]. Drugim gatunkiem należącym do tego rodzaju jest Caipirasuchus montealtensis. Początkowo został on zaliczony do rodzaju Sphagesaurus przez Andradego i Bertiniego w 2008 roku[2]. Iori i współpracownicy lepiej wypreparowali holotyp tego gatunku i odkryli drugi okaz, dzięki czemu dostrzegli pomiędzy S. montealtensis a C. paulistanus wystarczająco dużo podobieństw, by włączyć je do jednego rodzaju, choć utrzymać ich odrębność gatunkową[3]. W 2014 roku Pol i in. opisali trzeci gatunek – C. stenognathus. Holotypy C. montealtensis i C. stenognathus również pochodzą z osadów formacji Adamantina w stanie São Paulo, choć z różnych lokalizacji, które trudno jednoznacznie powiązać[4].
Nazwa Caipirasuchus pochodzi od słowa „Caipira”, oznaczającego rodzimych mieszkańców stanu São Paulo, a obecnie odnoszącego się w Brazylii do mieszkańców wsi, oraz zlatynizowanego greckiego słowa souchos, oznaczającego krokodyla[1].
Czaszka Caipirasuchus paulistanus dzieli się na dwie główne części – wąski pysk i wysoką część tylną, w której znajdowały się miejsca przyczepu stosunkowo silnych mięśni odpowiadających za zaciskanie szczęk. Przednia część uzębienia, ze stożkowatymi zębami, prawdopodobnie odpowiadała za chwytanie pożywienia, a tylna, gdzie znajdowały się okludujące zęby o trójkątnej koronie, w większym stopniu za jego obróbkę niż chwytanie[1]. Nozdrza zewnętrzne były skierowane ku przodowi, co wskazuje na lądowy tryb życia. Podobnie jak inne zaawansowane Notosuchia, Caipirasuchus cechował się heterodontyzmem – występowały u niego zęby odpowiadające siekaczom, kłom i trzonowcom. U C. stenognathus obecny jest również „ząb przejściowy”, większy od zębów siekaczopodobnych, lecz mniejszy od zębów podobnych do trzonowców (molarokształtnych)[4].
Pierwszym przedstawicielem rodzaju Caipirasuchus uwzględnionym w analizie filogenetycznej jest C. montealtensis. Według Andradego i Bertiniego (2008) był on taksonem siostrzanym dla Sphagesaurus huenei, wobec czego autorzy włączyli ten gatunek do rodzaju Sphagesaurus[2]. W późniejszych latach opisywano kolejne gatunki należące do Notosuchia. W 2011 roku Iori i Carvalho nazwali gatunek Caipirasuchus paulistanus, który według przeprowadzonej przez nich analizy jest bliżej spokrewniony ze Sphagesaurus montealtensis i Armadillosuchus niż ze Sphagesaurus huenei[1]. Analiza Ioriego i in. (2013), wykonana po dodatkowym wypreparowaniu holotypu i odkryciu drugiego okazu S. montealtensis, zasugerowała, że jest on gatunkiem siostrzanym dla C. paulistanus, dlatego przenieśli go do rodzaju Caipirasuchus[3]. Ich wynik potwierdziła również późniejsza analiza przeprowadzona przez Pola i współpracowników (2014), według której C. stenognathus jest gatunkiem siostrzanym dla kladu obejmującego dwa pozostałe gatunki Caipirasuchus[4]. Dokładne pokrewieństwo wewnątrz kladu Sphagesauridae nie jest ustalone, jednak analizy te zgadzają się, że Caipirasuchus jest blisko spokrewniony z rodzajami Sphagesaurus, Armadillosuchus i Caryonosuchus[3][4].
Spośród przedstawicieli Sphagesauridae rodzaj Caipirasuchus wyróżniają m.in.: obecność niewielkiego okna przedoczodołowego, stosunkowo wąski i długi pysk, niewielka diastema pomiędzy piątym a szóstym zębem w kości zębowej[3][4].