Calais RUFC

Calais RUFC
Pełna nazwa

Calais Racing Union Football Club

Przydomek

Sylvain Jore

Data założenia

1902

Data rozwiązania

2017

Państwo

 Francja

Stadion

Stade de l'epopeja

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Calais Racing Union FC (Calais RUFC) – to francuski klub piłkarski, założony w 1902 roku, mający siedzibę w mieście Calais.

Klub powstał pod nazwą Racing Club de Calais. W 1974 roku połączył się z Union Sportif de Calais. Klub rozgrywał mecze u siebie na Stade Julien-Denis, a od 2008 na Stade de l'epopeja. Klub znany jest przede wszystkim z dotarcia do finału Pucharu Francji w 2000 (pokonany przez FC Nantes 1:2), gdy klub grał w amatorską piłkę nożną w czwartej lidze.

W sumie klub grał 6 sezonów w drugiej lidze w latach 1932–1938 i 18 sezonów w Championnat National w latach 1970-1993. W ostatnich latach klub rotował między National (trzeci poziom) a CFA 2 (poziom 5). Postanowieniem sądu 28 września 2017 klub został zlikwidowany[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Geneza powstania klubu i gra w drugiej lidze (1902–1938)

[edytuj | edytuj kod]

W 1902 roku w wyniku fuzji Sporting Club i Football Club powstał Racing Club de Calais. Przyjmując czarno-złote kolory, szybko otrzymali przydomek Kanarki. R.C.Calais miał doskonałe występy podczas pierwszych edycji Pucharu Francji, biorąc udział w ćwierćfinale w sezonie 1920/21, 1/8 finału w sezonie 1921/22. Klub uzyskał status zespołu zawodowego w 1933 roku. Szczególnie wyróżniały się „angielskie asy” Maloney i Allison. Ze względu na brak wystarczających środków finansowych Calais w 1938 zrezygnowało ze statusu zawodowego.

Gra w ligach amatorskich przed fuzją (1938–1974)

[edytuj | edytuj kod]

Wracając do rozgrywek amatorskich, Calais dołączył do CFA w 1962 po zdobyciu tytułu mistrza Division d'Honneur. Calais rozwijało się w CFA, grając takimi zawodnikami jak Forcioli, Godzek, Duville i Plancque, aż do spadku w sezonie 1965/66. Następnie klub przez kolejne 3 sezony grał w Division d'Honneur, którą wygrał w 1969. Calais, pod kierownictwem prezesa Viniacourta i trenera Claude'a Plancque, ponownie grało w CFA.

Lata 1974–1999

[edytuj | edytuj kod]

RC Calais połączyło się z US Calais w maju 1974[2]. Kluby przyjęły nową nazwę Calais Racing Union FC, która jest mieszanką dwóch starych nazw, a także kolorów (żółty RC Calais i czerwony US Calais). Calais RUFC grało na Stade Julien-Denis od 1974 do 2008.

Finał Pucharu Francji i rozwiązanie klubu (1999–2017)

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 1999/2000 CRUFC osiągnęło największy sukces w historii klubu, docierając do finału Pucharu Francji, eliminując po drodze m.in. Lille OSC czy RC Strasbourg. W półfinale rozgrywek spotkało się z Girondins Bordeaux. Calais wygrało mecz w dogrywce. Finał na Stade de France na oczach 78 000 widzów rozegrano 7 maja 2000. Klub spotkać się w finale z FC Nantes, a spotkanie wygrało Nantes 1:2[3].

Kontrowersyjny rzut karny przyznany przez sędziego Claude'a Colombo za faul na Alainie Caveglii w 90. minucie przypieczętował zwycięstwo Nantes. Mickaël Landreau, kapitan i bramkarz FC Nantes, nagradza amatorów, oferując kapitanowi Calais, Réginaldowi Becque, rzadki przywilej wzniesienia trofeum razem z nim.

W sezonie 2005/06 CRUFC dotarł do ćwierćfinału Pucharu Francji, gdzie ponownie został wyeliminowany przez FC Nantes[4].

W sezonie 2009/10 zespół zajął pierwsze miejsce w grupie A CFA 2 i zdobył prawo powrotu do CFA, ale 10 czerwca 2010 klub został postawiony w stan likwidacji przymusowej przez High Court of Boulogne. Klub ostatecznie pozostał w CFA 2 do sezonu 2013/14. W 2014 roku klub powrócił do CFA po zajęciu 2. miejsca w swojej grupie CFA 2. Na koniec sezonu 2014/15 klub zajął 6. miejsce w mistrzostwach CFA grupy A. W kolejnym roku (2015/16) klub zajął 9. miejsce w CFA grupa A.

28 września 2017 sąd w Boulogne-sur-Mer orzekł likwidację klubu, co oznaczało jego definitywne zakończenie działalności.

Dziedzictwo

[edytuj | edytuj kod]

Po zniknięciu Calais RUFC dwa kluby powstały dwa kluby w mieście:

  • W 2017 powstało Calais FC Hauts-de-France. Klub składał się z byłych liderów i członków Calais RUFC. Rozgrywa swoje mecze na Stade Julien-Denis, a także posiada barwy czerwonego i złota.
  • W 2019 Grand Calais Pascal FC powstał z połączenia 2 starszych klubów z Calais (FC Grand Calais i Amicale Pascal Calais). W latach 2019–2023 był jedynym klubem, który ma siedzibę na Stade de l'epopeja[5].

30 kwietnia 2023 roku mieszkańcy Calais dowiedzieli się, że dyskutowana jest ewentualna fuzja tych 2 klubów. Ta fuzja stała się faktem 14 czerwca 2023 pod nazwą „Racing Club de Calais”, pierwszą nazwą używaną u początków powstania Calais RUFC w 1902. Pomimo nazwy identycznej z nazwą pochodzenia Calais RUFC, te 2 kluby nie są powiązane i dlatego są dwoma oddzielnymi klubami. Nowy Racing Club de Calais swoją strukturą i projektem ma być największym klubem w mieście, a także wielkim historycznym spadkobiercą Calais RUFC. Posiada znacznie nowocześniejsze logo, ale z poszanowaniem czarnych, czerwonych i żółtych kolorów klubu (pochodzących z FC Calais Hauts-de-France), zachowując jednocześnie klasyczny okrągły kształt herbu i kontury[6].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Puchar Francji
  • Finał: 1999/2000
  • Ćwierćfinał: 2005/06
CFA Grupa A
  • Mistrzostwo: 2006/07

Dywizja 3 (Północ)

  • Mistrzostow: 1980/81

CFA 2 Grupa A

  • Mistrzostwo: 1987/88, 1997/98, 2002/03, 2009/10

CFA 2 Grupa B

  • Mistrzostwo: 2010/11

Trenerzy

[edytuj | edytuj kod]
  • Albert Dubreucq (1962–1965)
  • Bułgaria Dimitri Antonov (1965–1966)
  • R. Noël (1966–1967)
  • Jean (1967–1968)
  • Claude Plancque (1968–1973)
  • Bernard Placzek (1973–1979
  • Eugène Grévin (1979–1980)
  • Jacques Fardoux (1980–1982)
  • Algieria Mohamed Lekkak (1982–1983)
  • Bernard Ledru (1983–1985)
  • Argentyna Gabriel Desmenez (1985–1987)
  • Włochy Richard Ellena (1987–1991)
  • Jean-Marc Varnier (1991–1993)
  • Jean-Claude Cloët (1993–1994)
  • Szwajcaria Daniel Fuchs (1994–1995)
  • Hiszpania Ladislas Lozano (1995–2001)
  • Portugalia Manuel Abreu Freitas (2001–2002)
  • Sylvain Jore (2002)
  • Jean-Jacques Allais (2002)
  • Sylvain Jore (2002–2003)
  • Jean-Jacques Allais (2003)
  • Sylvain Jore (2003–2007)
  • Djezon Boutoille (2008–2017)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Calais perd son club de foot, qui disparaît pour raisons financières [online], lequipe.fr [dostęp 2023-09-19] (fr.).
  2. Calais Racing Union Football-Club - Annonce JOAFE parue le 14 juin 1974 [online], journal-officiel.gouv.fr [dostęp 2023-09-19] (fr.).
  3. Calais Racing Union: The amateur team that went to Coupe de France final [online], bbc.com [dostęp 2023-09-19] (ang.).
  4. Coupe de France : 2006-Nantes-1/4 finale-"Fiers d'être Calaisiens" Calais-Réalité 186 [online], calaisfootball.eklablog.com [dostęp 2023-09-19] (fr.).
  5. L’Amicale Pascal et Grand Calais fusionnent [online], nordlittoral.fr [dostęp 2023-09-19] (fr.).
  6. Le Racing Club de Calais nait de la fusion des équipes calaisiennes [online], francebleu.fr [dostęp 2023-09-19] (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]