Calathus syriacus | |||
Chaudoir, 1863 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Podplemię | |||
Rodzaj | |||
Podrodzaj | |||
Gatunek |
Calathus (Calathus) syriacus | ||
Synonimy | |||
|
Calathus (Calathus) syriacus – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych, podrodziny Platyninae i pleminia Sphodrini.
Gatunek ten opisany został w 1863 roku przez Maximiliena Chaudoira[1][2].
Owad długości od 10,5 do 13,5 mm. Szyja i przedplecze szersze niż u C. fuscipes, 1,2 do 1,25 razy tak szerokie jak długie, a tylne kąty przedplecza słabiej zaokrąglone niż u wspomnianego gatunku. Episternity zatułowia smuklejsze niż u C. distinguendus, wyraźnie dłuższe niż szerokie. Edeagus z rozległymi i silnie zesklerotyzowanymi ściankami. Skleryt woreczka wewnętrznego edeagusa bardzo drobny, przecinkowatego kształtu[3].
Chrząszcz palearktyczny. W Europie znany z południowego obszaru europejskiej części Rosji, Ukrainy[2][1][4] (Półwysep Krymski[3]) i Albanii[5]. Rekordy z Grecji i Dodekanezu określane są jako wątpliwe[2]. Ponadto podawany z Cypru[2], Turcji, Libanu, Izraela, Syrii[1], Jordanii, afrykańskiej części Egiptu jak i Synaju[5], Gruzji, Azerbejdżanu, Armenii[1], Kazachstanu, Turkmenistanu, Uzbekistanu, Mongolii i Iranu, skąd wykazany został m.in. z ostanu Ardabil[5].