Camille Souter

Camille Souter
Imię i nazwisko

Betty Pamela Holmes

Data i miejsce urodzenia

1929
Northampton

Data śmierci

3 marca 2023

Narodowość

irlandzka

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

sztuka współczesna

Ważne dzieła
  • London Again
  • Achill Rocks and Reflections
  • Hanging Meat with Cow's Heart
  • Storm at Shannon

Camille Souter HRHA[a], właśc. Betty Pamela Holmes (ur. w 1929 w Northampton, zm. 3 marca 2023[1]) – irlandzka malarka pochodzenia angielskiego, uhonorowana przez Aosdána tytułem Saoi (2009)[2][3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzona w Anglii, we wczesnym dzieciństwie wraz z rodziną przeniosła się do Irlandii Wychowywała się w Glenageary, w pobliżu Dún Laoghaire-Rathdown[4]. W 1948 wyjechała na studia do Londynu. Studiowała pielęgniarstwo w londyńskim szpitalu klinicznym Guy′s Hospital, gdzie zaraziła się gruźlicą[5]. W czasie rekonwalescencji zaczęła malować, a po ukończeniu studiów pielęgnierskich zdecydowała się całkowicie poświęcić sztuce[6]. W 1951 poślubiła Gordona Soutera, aktora teatru Old Vic, który nazywał ją Camille, nawiązując do chorej na gruźlicę bohaterki Damy kameliowej Alexandra Dumasa[5].

W 1956 miała swoje pierwsze wystawy indywidualne w dublińskich restauracjach i londyńskich galeriach[6]. Regularnie jeździła do Włoch na plenery malarskie[7]. W 1958 uzyskała włoskie stypendium rządowe i przez rok pracowała we Włoszech[6]. W 1959 zamieszkała na irlandzkiej wyspie Achill i zaczęła intensywnie eksperymentować z nietypowymi technikami malarskimi i materiałami takimi, jak emalia i ciekłe aluminium (London Again, 1958; Achill Rocks and Reflections, 1959)[8]. W 1961 wyszła ponownie za mąż za rzeźbiarza Franka Morrisa, oboje osiedlili się na farmie w Calary Bog, w hrabstwie Wicklow[6] i doczekali się pięcioro dzieci[4]. Od początku lat osiemdziesiątych pracowała w Shannon Industrial Estate. Obecnie mieszka i pracuje w Dublinie, ale większość czasu spędza na wyspie Achill[6].

Souter jest honorowym członkiem Royal Hibernian Academy i członkiem stowarzyszenia irlandzkich twórców Aosdána[2]. 24 listopada 2009 Prezydent Irlandii Mary McAleese nadała jej prestiżowy tytuł Saoi[2][3].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne prace Souter wykazują silny wpływ europejskiego taszyzmu i amerykańskiego ekspresjonizmu abstrakcyjnego, zwłaszcza linearnego stylu Jacka B. Yeatsa, Paula Klee i Jacksona Pollocka[9][6][4]. Jednak mimo ostrych zestawień kolorystycznych i niegeometrycznych przedstawień, opisowość jej tytułów wskazuje na zamierzony związek z otaczającą rzeczywistością[9][6].

W pierwszej połowie lat 60. Souter zaczęła odchodzić od ekspresyjności i eksperymentów z abstrakcją na rzecz wyciszonych barwnie olejnych pejzaży w stylu quasi-impresjonistycznym[9][6], kompozycji z graficznymi elementami figuratywnymi i ascetycznych martwych natur z przedmiotami codziennego użytku (Achill Inland, ok. 1960; Iron Gates, 1962; Pregnancy, 1963)[10][2][11][3]. Tematyka jej prac zmieniła się gwałtownie po śmierci jej drugiego męża w 1971. Swój ból i żałobę wyrażała malując rzeźnie, mięso, martwe ryby (Hanging Meat with Cow's Heart, 1972; Ray, 1976)[6].

Artystka ma tendencję do malowania w seriach, m.in. Shannon series (ewokacja latania), Meat series, Circus series, cykl poświęcony wojnie w Zatoce Perskiej[b]. Jej prace są zwykle niedużych rozmiarów, malowane techniką olejną na papierze.

Obrazy Souter są eksponowane we wszystkich czołowych galeriach sztuki irlandzkiej, m.in. w Irish Museum of Modern Art (Dublin), Hugh Lane Municipal Gallery of Modern Art (Dublin), Ulster Museum (Belfast), Crawford Municipal Gallery (Cork), Irish Arts Council (Dublin)[6][7].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • 1973 Landscape Award na Oireachtas Exhibition
  • 1975 Gainey Award (wspólnie z Patrickiem Collinsem)
  • 1977 Grand Prix Interantional de l’Art Contemporain de Monte Carlo
  • 1978 I nagroda na Claremorris Exhibition

Wystawy

[edytuj | edytuj kod]
  • II Biennale de Paris (1961) – Souter reprezentowała Irlandię[10]
  • Douglas Hyde Gallery, Dublin (1980) – indywidualna, retrospektywna
  • Irish Exhibition of Living Art – zbiorowa
  • Royal Hibernian Academy Annual – zbiorowa
  • Independent Artists – zbiorowa
  • Oireachtas Exhibition – zbiorowa

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ HRHA - Honorowy Członek Royal Hibernian Academy.
  2. ↑ Souter była w Kuwejcie w 1999[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Irish artist and painter Camille Souter dies, aged 93. rte.ie. [dostęp 2023-03-03]. (ang.).
  2. ↑ a b c d Camille Souter. [w:] Aosdána [on-line]. [dostęp 2018-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-22)]. (ang.).
  3. ↑ a b c d Aidan Dunne: Making a space all her own. [w:] The Irish Times [on-line]. 2007-02-12. [dostęp 2018-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-22)]. (ang.).
  4. ↑ a b London Again Camille Souter HRHA. [w:] Whyte’s [on-line]. [dostęp 2018-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-22)]. (ang.).
  5. ↑ a b c d e f g h i j Camille Souter. [w:] Adam’s. Irish Artist Directory [on-line]. [dostęp 2018-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-22)]. (ang.).
  6. ↑ Achill Rocks and Reflections I Camille Souter HRHA. [w:] Whyte’s2 [on-line]. [dostęp 2018-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-22)]. (ang.).
  7. ↑ a b c Cullen 2014 ↓.
  8. ↑ a b Hill 2010 ↓.
  9. ↑ Camille Souter & Achill Island, Ireland. [w:] Achill 24•7 [on-line]. [dostęp 2018-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-22)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]