Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Królewska Fabryka Artyleryjska w Liège |
Rodzaj | |
Historia | |
Prototypy | |
Produkcja seryjna | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber |
47 mm |
Nabój |
47 x 280R |
Długość lufy |
1 579 mm |
Donośność |
3 000 m (maksymalna) |
Prędkość pocz. pocisku |
667 m/s (pocisk przeciwpancerny) |
Masa |
568 kg |
Kąt ostrzału |
-30° do +20° (w pionie) |
Szybkostrzelność |
12–15 strz./min |
Obsługa |
5 |
Canon de 47 mm antichar S.A. FRC – belgijska armata przeciwpancerna z okresu II wojny światowej, kal. 47 mm.
Armata została opracowana w 1931 roku w Królewskiej Fabryce Artyleryjskiej w Liège (Fonderie Royale des Canons). W 1935 roku weszła do uzbrojenia armii belgijskiej i rozpoczęła się jej produkcja seryjna. Produkcja ta trwała, choć w niewielkiej ilości do 1940 roku.
Oprócz armii belgijskiej działa te eksportowano do Węgier, gdzie miały oznaczenie 36 M.
W 1932 roku na podstawie tego działa opracowano model, który stanowił uzbrojenie belgijskiego samobieżnego działa przeciwpancernego T.13, zbudowanego na bazie opancerzonego transportera Chenillette.
Od 1935 roku działo wprowadzane było na uzbrojenie armii belgijskiej i było to podstawowe działo przeciwpancerne tej armii do chwili wybuchu II wojny światowej. Do holowania tych dział używano ciągników artyleryjskich Marmon-Herrington Mle 1938 lub samochodów ciężarowych GMC Mle 1937.
Działa tego typu znalazły się także w niewielkiej ilości na uzbrojeniu armii węgierskiej i także zostały użyte w II wojnie światowej.
Część dział została zdobyta w 1940 roku przez wojska niemieckie i została przyjęta na uzbrojenie pod oznaczeniem 4,7 cm Panzerabwehrkanone 185(b) L/34 (4,7 cm PaK 185(b)). Znalazły się na wyposażeniu jednostek obrony wybrzeża i jednostek okupacyjnych w Belgii.