Carey Bell

Carey Bell
Ilustracja
Imię i nazwisko

Carey Bell Harrington

Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1936
Macon

Data i miejsce śmierci

6 maja 2007
Chicago

Instrumenty

harmonijka diatoniczna

Gatunki

blues

Multimedia w Wikimedia Commons

Carey Bell Harrington (ur. 14 listopada 1936 w Macon, zm. 6 maja 2007 w Chicago[1]) – amerykański muzyk specjalizujący się w grze na harmonijce diatonicznej, jeden z najważniejszych przedstawicieli bluesa chicagowskiego.

Bell początkowo pragnął grać na saksofonie, jednak jego dziadek kupił mu znacznie tańszą harmonijkę. W wieku 13 lat muzyk zaczął zawodowo występować ze swoim ojcem chrzestnym. 12 września 1956 obaj przeprowadzili się do Chicago, aby ułatwić młodemu muzykowi dalszy rozwój. Wkrótce dwudziestolatek zaprzyjaźnił się z Little Walterem, który udzielał mu rad dotyczących gry. Bell pobierał lekcje u Sonny'ego Boya Williamsona II oaz Big Walter Hortona. W latach 70. wstąpił w szeregi Chicago Blues All-Stars[2].

Carey Bell zmarł na atak serca 6 maja 2007[2].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Carey Bell nagrał następujące albumy[3]:

  • Carey Bell's Blues Harp
  • Last Night
  • Heartaches and Pains
  • Son of a Gun
  • Harpslinger
  • Dynasty!
  • Mellow Down Easy
  • Harpmaster
  • Goin' on Main Street
  • Carey Bell's Blues Harp
  • Deep Down
  • Good Luck Man
  • Brought up the Hard Way

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Biografia Carey Bella. allmusic.com. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
  2. ↑ a b Carey Bell. Alligator Records. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
  3. ↑ Dyskografia. Carey Bell Memorial Website. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]