Carl Snoilsky | |
Imię i nazwisko |
Carl Johan Gustaf Snoilsky |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
8 września 1841 |
Data i miejsce śmierci |
19 maja 1903 |
Narodowość |
szwedzka |
Język |
szwedzki |
Alma Mater |
Uniwersytet w Uppsali |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
Savonarola |
Carl Johan Gustaf Snoilsky (ur. 1841, zm. 1903) – szwedzki arystokrata, dyplomata i poeta[1][2].
Carl Snoilsky, hrabia, urodził się w Sztokholmie 8 września 1841[3]. W 1860 zaczął studia na uniwersytecie w Uppsali[3]. Przygotowywał się do pracy w służbie dyplomatycznej[3]. Podjął pracę w ministerstwie spraw zagranicznych[3][1]. W latach 1864–1865 odbył misje do Madrytu i Paryża[3]. W wieku dwudziestu lat zaczął publikować wiersze pod pseudonimem Sven Tröst[3]. W 1876 został członkiem Akademii Szwedzki[3]ej[4]. W 1879 wyjechał do Florencji z panią Ruuth-Piper, którą poślubił rok później[3]. W 1891 powrócił do Sztokholmu, gdzie objął stanowisko królewskiego bibliotekarza[3]. Zmarł 19 maja 1903[3]. Oprócz literatury interesował się numizmatyką[3].
W 1862 Carl Snoilsky wydał swój pierwszy tomik Orchideer (Orchidee)[3]. W 1869 opublikował, już pod swoim własnym nazwiskiem zbiór Dikter (Poezje)[3][1][5]. Tom ten zapewnił mu centralne miejsce wśród szwedzkich poetów[3]. Sławę autora ugruntował cykl Sonneter (Sonety)[3]. W 1881 ukazał się zbiór Nya Dikte (Nowe poezje. Następnie poeta przedstawił czytelnikom zbiory zatytułowane ponownie Dikter (1883, 1887, 1897), Savonarola (1883)[2] i Hvita frun (Biała dama)[2][3]. Tłumaczył też z niemieckiego. Twórczość Carla Snoilsky’ego, konserwatywna w formie i stanowiąca pomost między romantyzmem a realizmem[4], wywarła duży wpływ na innych autorów[3]. Kilka wierszy m.in.: För Polen! (Za Polską)[6] i På Polens dag (W dzień święta Polski)[7] poświęcił naszemu pozostającemu pod zaborami krajowi[8].
Esej o Carlu Snoilskym napisał angielski uczony i poeta Edmund Gosse.