Carlos Zambrano (baseballista)
| |||||||
| miotacz | |||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Carlos Alberto Zambrano | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim |
Big Z, El Toro | ||||||
| Data i miejsce urodzenia |
1 czerwca 1981 | ||||||
| Odbijał | |||||||
| Rzucał |
prawą | ||||||
| Debiut |
20 sierpnia 2001 | ||||||
| Ostatni występ |
21 września 2012 | ||||||
| Statystyki | |||||||
| Win–loss record |
132–91 | ||||||
| ERA |
1637 | ||||||
| Save'y |
3,66 | ||||||
| Kariera klubowa | |||||||
| |||||||
Carlos Alberto Zambrano Matos (ur. 1 czerwca 1981) – wenezuelski baseballista, który występował na pozycji miotacza, trzykrotny uczestnik Meczu Gwiazd i trzykrotny zdobywca Silver Slugger Award.
Kariera zawodnicza
[edytuj | edytuj kod]
W lipcu 1997 podpisał kontrakt jako wolny agent z Chicago Cubs i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu – AZL Cubs (1998, poziom Rookie), Lansing Lugnuts (1999, Class-A), Western Ten Diamond Jaxx (2000, Double-A) i Iowa Cubs (2000, Triple-A)[1][2]. Sezon 2001 rozpoczął w Iowa Cubs i po rozegraniu 26 meczów, 20 sierpnia 2001 zaliczył debiut w Major League Baseball w meczu przeciwko Milwaukee Brewers jako starter, notując porażkę[1]. W pozostałych sześciu meczach sezonu zagrał jako reliever, zaliczając pierwsze w MLB zwycięstwo 21 września 2001 w wyjazdowym meczu z Houston Astros[1][3].
W 2004 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd, zaś dwa lata później zanotował najwięcej zwycięstw w National League (16) i po raz pierwszy otrzymał Silver Slugger Award[1]. 14 września 2008 w meczu przeciwko Houston Astros zaliczył pierwszego od 36 lat no-hittera dla klubu. W całym spotkaniu oddał 110 narzutów, zaliczył 10 strikeoutów i oddał jedną bazę za darmo[4]. 5 czerwca 2009 w meczu z Cincinnati Reds zanotował 100. zwycięstwo w MLB, a także zdobył home runa w pierwszej połowie piątej zmiany, wyprowadzając Cubs na prowadzenie 2–0[5].
W styczniu 2012 został zawodnikiem Miami Marlins, w którym występował do końca sezonu[1]. W maju 2013 podpisał kontakt jako wolny agent z Philadelphia Phillies, ale występował jedynie w klubach farmerskich tego zespołu, najwyżej na poziomie Triple-A w Lehigh Valley IronPigs[1][2]. W 2013 grał jeszcze w Navegantes del Magallanes, występującym w Venezuelan Professional Baseball League[2].
Zambrano był jednym z najlepszych uderzających miotaczy w Major League Baseball. W sezonie 2008 zanotował średnią 0,337, a w całej karierze 0,238, zdobył 24 home runy i zaliczył 71 RBI. W chwili jej zakończenia, we wrześniu 2014[6], zajmował 7. miejsce (wraz z Bobem Gibsonem i Johnem Clarksonem) w klasyfikacji wszech czasów pod względem liczby home runów, wybitych przez miotaczy[7].
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 3× All-Star | 2004, 2006, 2008 | [1] |
| 3× Silver Slugger Award | 2006, 2008, 2009 | [1] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Carlos Zambrano Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-07-03]. (ang.).
- ↑ a b c Carlos Zambrano Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-07-03]. (ang.).
- ↑ Cubs gain on Astros, keep pace with Cards. espn.com. [dostęp 2016-07-03]. (ang.).
- ↑ Zambrano masters Astros en route to first no-hitter for Cubs in 36 years. espn.com. [dostęp 2016-07-03]. (ang.).
- ↑ Zambrano returns to belt homer, earn 100th win. espn.com. [dostęp 2016-07-03]. (ang.).
- ↑ Carlo Zambrano is officially retired and "life is good". mlb.nbcsports.com. [dostęp 2016-07-03]. (ang.).
- ↑ Carlos Zambrano comeback a batty idea?. chicagotribune.com. [dostęp 2016-07-03]. (ang.).