Data i miejsce urodzenia |
20 lutego 1975 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | ||||||||||||||||
Wzrost |
167 cm | |||||||||||||||
Kategoria wagowa |
musza | |||||||||||||||
Klub |
Boxe Brusciano | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Carmine Molaro (ur. 20 lutego 1975) − włoski bokser, olimpijczyk.
W 1992, Molaro został brązowym medalistą mistrzostw świata juniorów. Rywalizujący w kategorii papierowej Włoch w półfinale przegrał z reprezentantem Kuby Waldemarem Fontem. Przed fazą finałową pokonał m.in. Japończyka Kazumasę Tsujimoto[1]. W grudniu tego samego roku został mistrzem Włoch w kategorii papierowej, pokonując w finale Marcello Fodoliego[2].
W kwietniu 1996, Molaro doszedł do ćwierćfinału mistrzostw Europy w Vejle, rywalizując w kategorii muszej. Ćwierćfinałową walkę przegrał z reprezentantem Irlandii Damaenem Kellym[3]. W lipcu tego samego roku był uczestnikiem igrzysk olimpijskich w Atlancie. W pierwszej walce rywalem Włocha był Hussein Hussein, z którym Molaro przegrał 8:11[4]. W grudniu 1996, Molaro został mistrzem Włoch w kategorii muszej, pokonując w finale Pierpaolo Murę[5].
W lipcu 1997 zdobył złoty medal na igrzyskach śródziemnomorskich, które rozgrywane były we włoskim mieście Bari. Finałowym rywalem Włocha był ćwierćfinalista olimpijski z Atlanty, Mehdi Assous[6]. W październiku tego samego roku był uczestnikiem mistrzostw świata, rywalizując w wadze muszej. Włoch doszedł do ćwierćfinału, gdzie przegrał z reprezentantem Rosji Ilfatem Raziapowem. W poprzedniej rundzie, Molaro pokonał reprezentanta Francji Bernarda Inoma[7]. W grudniu tego samego roku zdobył został mistrzem Włoch w kategorii muszej, pokonując w finale Gianlucę Mattę[8].
Molaro był również uczestnikiem mistrzostw Europy w 1998 oraz mistrzostw Europy w 2000 jednak odpadał w początkowych fazach rywalizacji[9][10]. W 1998 i 1999 był mistrzem Włoch w kategorii muszej, a w 2000 wicemistrzem w kategorii koguciej[11][12][13]. Nie przeszedł na zawodowstwo.