Carol Thurston w Historii Dr. Wassella | |
Data i miejsce urodzenia |
27 września 1920 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
31 grudnia 1969 |
Zawód, zajęcie |
aktorka |
Narodowość |
irlandzka |
Rodzice |
Harvey E. Thurston , Marie O’Loughlin |
Małżeństwo |
David S. Thayer (1947–1949, rozwód |
Dzieci |
1 - córka Amanda Thayer |
Carol Thurston, właśc. Betty Lou Thurston (ur. 27 września 1920 w Valley City, zm. 31 grudnia 1969 w Hollywood) – amerykańska aktorka filmowa i telewizyjna, wystąpiła w roli Emmy Clanton w ośmiu odcinkach (1959–1961) westernowego serialu telewizyjnego Życie i legenda Wyatta Earpa[1], z Hugh O’Brianem[2] w roli tytułowej.
Urodziła się w Dakocie Północnej w rodzinie pochodzenia irlandzkiego: Harvey E. Thurston i Marie z domu O’Loughlin. Do 1930 r. mieszkała z rodziną w Forsyth w hrabstwie Rosebud w południowo - wschodniej Montanie[3].
Zanim skończyła dwanaście lat, zaczęła pracować w wiejskim teatrze repertuarowym swojego ojca. Państwo Thurstons przeprowadzili się do Billings w Montanie, gdzie działała w Billings Civic Theatre i ukończyła Billings High School. W 1942 roku przeprowadziła się z rodziną do Hollywood, gdzie jej ojciec rozpoczął pracę w Lockheed Aircraft[3].
Carol Thurston często występowała w roli egzotycznych dziewcząt. Zadebiutowała w filmie w 1944 roku, kiedy Louella Parsons poinformowała, że Carol Thurston została wybrana przez kilku innych aktorów i przez reżysera Cecila B. De Mille’a aby zagrała indonezyjską dziewczynę „Tremartini” w „ Historii doktora Wassella[3].
Pojawiła się w ośmiu innych filmach w latach 40., w tym w rolach Rosy w thrillerze szpiegowskim, Konspiratorzy[4], Siu-Mei w China Sky[5] autorstwa Pearl S. Buck, Toni Rosseau w Swamp Fire[6], Carmelity Mendozy w Klejnotach Brandenburgii[7], Narany w Polowaniu na Arktykę[8] 1949 i Watony w Apache Chief[9][10].
Carol Thurston obsadziła role w kilku innych filmach z lat 50., takich jak Saranna Koonuk w Arktycznym locie[11] i Turquoise w Flaming Feather[12] (oba w 1952), a także jako Shari w Killer Ape[13] i Terua, żona wodza Apaczów Cochise w Podbój Cochise[14] (oba filmy 1953). W 1954 roku wystąpiła w rolach: jako Żółty kwiat w Yukon Vengeance[15], w 1955 roku jako matka w Perle Południowego Pacyfiku[16] i w 1956 roku jako Balhadi w Kobiety z wyspy Pitcairn[17].
Jednak w połowie lat 50. zaangażowała się przede wszystkim w nowym medium – telewizji.
W latach 1949–1950 wystąpiła w dwóch odcinkach, „Finders Keepers” i „Masked Deputy”, we wczesnym westernowym serialu telewizyjnym The Lone Ranger[18], w którym wystąpił także Clayton Moore.
W latach 1952–1953 występowała w sześciu odcinkach w różnych rolach innego westernowego serialu „Przygody Kita Carsona[19]”. W 1954 roku wystąpiła z Angie Dickinson i Lane Bradfordem[20] w odcinku „Sequoia” w telewizyjnym serialu Dni Doliny Śmierci[21], westernowego serialu antologii, a następnie prowadzonego przez Stanleya Andrewsa. W latach 1955–1956 wystąpiła jako pani Cora McGill w „Paper Gunman[22]” i jako Annie Brayer w „The Salt War[23]” z innego westernowego serialu antologii Frontier[24], który był emitowany w NBC[10].
Wystąpiła gościnnie w latach 50. w takich serialach jak Sky King[25], Soldiers of Fortune[26], The Rough Riders[27], 26 Men[28], Behind Closed Doors[29], Highway Patrol[30], Westinghouse Desilu Playhouse[31] i The Man and the Challenge[32]. Dwukrotnie została obsadzona razem z Richardem Boone[33], w serialu Have Gun – Will Travel[34], a raz w serialu Rawhide[35] telewizji CBS 's jako Waneea w odcinku z 1959 roku „Incident of the Power and the Plough[10]”.
Grała córkę Newmana Haynesa Clantona lub Old Man Clanton, a podczas gdy prawdziwy Clanton[36], banita ranczer w pobliżu Tombstone na Arizona Territory, miał dwie córki, żadna z nich nie miała imienia „Emma”, ale miały imiona Mary Elise i Ester Ann.
W dwóch wcześniejszych odcinkach „Życie i legenda Wyatta Earpa” z 1959 roku rolę Emmy Clanton zagrała Lyn Guild[37](1922–1995).
Emma Clanton z serialu interesowała się romantycznie marszałkiem Earpem, a w sezonie, w którym się pojawiła, podobnie jak właścicielka hotelu Nellie Cashman, grana przez Randy Stuart[38]. W większości wątków Earp wydawał się nieświadomy obu młodych kobiet, ale uprzejmy i pełen szacunku dla każdej. Biorąc pod uwagę strzelaninę w O.K. Corral 26 października 1881 r., Prawdziwa Emma Clanton mogła uważać Earpa za rodzinną przeszkodę, podobnie jak historyczni bracia Billy i Ike Clanton[39].
Jej występy w roli Emmy Clanton obejmują filmy:
Carol Thurston wystąpiła także w różnych rolach w czterech wcześniejszych epizodach cyklu „Życia i legendy Wyatta Earpa”, zanim dostała rolę Emmy Clanton. W jednym z tych epizodów, „Old Jake”[49] (9 kwietnia 1957), Carol Thurston zagrała panią Cafferty, zrozpaczoną żonę żołnierza, który w odcinku zostaje zabity przez łowcę bawołów, Jake Castera (Francis McDonald[50]), ponieważ żołnierz uczestniczył w masakrze nad Sand Creek, w której zamordowano indyjską żonę i syna. W tym odcinku pułkownika na posterunku armii Fort Dodge grał Ewing Mitchell[51].
Inna rola niż w filmie Życie i legenda Wyatta Earpa, a zarazem jej ostatnia rola telewizyjna to Jenny Larson w odcinku Murder Plays it Cool[52] w serialu kryminalnym Lock-Up[53], w którym wystąpił Macdonald Carey. Carol Thurston nigdy nie występowała ponownie po występie w roli żony Smitha w westernowym filmie Showdown[54] razem z Audie Murphy[55].
Carol Thurston była zamężna trzy razy. Miała córkę Amandę Lycklyn (ur. 29 lutego 1948 r.) ze swoim pierwszym mężem, Davidem S. Thayerem. Starszy o pięć lat Thayer był pilotem handlowym i byłym podpułkownikiem Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych. Grał w piłkę nożną na University of Texas w Austin w Teksasie. Para pobrała się w 1947 r. w Yuma w Arizonie i rozwiodła się dwa lata później. Na początku 1954 r. Thayer rozbił przebudowany bombowiec będący własnością Fullerton Oil Company w dzielnicy mieszkalnej w Burbank w Kalifornii. Chociaż Thayer uciekł z siniakami, skaleczeniami i w szoku, człowiek śpiący w mieszkaniu w znacznej mierze zniszczonym przez płomienie doznał krytycznych oparzeń. Następnie Thayer został operatorem ropy naftowej i zmarł w swoim rodzinnym Houston w 1965 roku w wieku czterdziestu siedmiu lat.
W 1950 roku Carol Thurston i aktor Ross Elliott zaręczyli się, ustalając datę ślubu na 23 listopada. Dzień ten jednak nadszedł i nic się nie wydarzyło; niespełna trzy tygodnie później odwołano ślub. W lipcu 1956 r. Carol Thurston zawarła drugie małżeństwo; tym razem z aktorem telewizyjnym Johnem Russo[56] (1925–2003, znanym różnie jako: John Duke, Barry Russo, JD Russo i John Duke Russo). W 1959 r. oboje rozstali się, a do lutego tego roku Carol Thurston umawiała się z aktorem Jayem Douglasem (1907-1996). Do stycznia 1960 r., pomimo faktu, że żadna ze stron nie miała jeszcze wszczętych postępowań rozwodowych, każdy z małżonków był wyraźnie zaangażowany – Russo (znany jako Duke), z aktorką Dolores Michaels; Carol Thurston, ze scenarzystą Robertem Creightonem Williamsem. Ostatecznie rozwód został sfinalizowany, a 7 lutego 1962 r. Carol Thurston i Creighton Williams wzięli ślub. Pozostali razem do śmierci Carol Thurston w wieku czterdziestu dziewięciu lat, w Sylwestra 1969 roku. Po jej śmierci powszechnie znana była plotka, że Carol Thurston popełniła samobójstwo. Jednak jej córka Amanda Thayer zakwestionowała to, twierdząc, że była świadkiem śmierci swojej matki w szpitalu w Los Angeles po tym, jak zachorowała na niewydolność serca i pozostawała ostatnie godziny życia w śpiączce[57][58].
Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
---|---|---|---|
1944 | Historia doktora Wassella | Tremartini | |
1944 | Spiskowcy | Rosa | |
1945 | China Sky | Siu-Mei | |
1946 | Swamp Fire | Toni Rousseau | |
1947 | Klejnoty Brandenburgii | Carmelita Mendoza | |
1947 | Ostatnia runda | Lydia Henry | |
1948 | Pułk Łotrów | Li-Ho-Kay | |
1949 | Polowanie na Arktykę | Narana | |
1949 | Apache Chief | Watona | |
1952 | Flaming Feather | Turkus | |
1952 | Arktyczny lot | Saranna Koonuk | |
1953 | I, the Jury[59](Ja ,sprawiedliwy)[60] | Bonita | nie wymieniona |
1953 | Podbój Cochise | Terua | |
1953 | Killer Ape | Shari | |
1954 | Yukon Vengeance | Żółty kwiat | |
1955 | Perła Południowego Pacyfiku | matka | nie wymieniona |
1956 | Kobiety z wyspy Pitcairn | Balhadi | |
1957 | Gorąca letnia noc | Dodie James | nie wymieniona |
1960 | Hipnotyczne oko | Doris Scott | |
1961 | Posse from Hell | pani Hutchins | nie wymieniona |
1963 | Showdown | żona Smitha | (ostatnia rola filmowa) |