Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | |
Odmiana |
cebula kartoflanka |
Nazwa systematyczna | |
Allium cepa var. aggregatum Mem. Wern. Nat. Hist. Soc. 6:59. 1832 |
Cebula kartoflanka (Allium cepa L. var. aggregatum G. Don) – odmiana cebuli zwyczajnej[3]. Występuje wyłącznie w uprawie.
Roślina ta nie tworzy jednej dużej cebuli, ale gniazdo składające się z kilku/kilkunastu małych, kulistych, nieco spłaszczonych cebulek. W krótkim czasie wytwarza wiele rurkowatych liści, które wewnątrz są puste. Ma łuski barwy brązowej lub żółtej, czasem białej lub czerwonobrązowej o strukturze pergaminowej. Rzadko wytwarza pędy kwiatostanowe i zawiązuje nasiona o słabej zdolności kiełkowania. Cebula kartoflanka ma niewielkie wymagania klimatyczne i glebowe. Dobrze rośnie na glebach zarówno lekkich, próchnicznych, jak i na piaszczystych, gliniastych. Rozmnażana jest wegetatywnie z małych (15-20 mm) cebulek potomnych. Wysadza się je do gruntu jesienią (zbiór w sierpniu następnego roku) lub wiosną (zbiór w październiku). Zbiory powinno się rozpocząć po załamaniu i zaschnięciu szczypioru.
Cebula kartoflanka charakteryzuje się dużo łagodniejszym smakiem niż cebula zwyczajna.