pierwszobazowy | |||||||
Pełne imię i nazwisko |
Cecil Celester Cooper | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
20 grudnia 1949 | ||||||
Odbijał |
lewą | ||||||
Rzucał |
lewą | ||||||
Debiut |
8 września 1971 | ||||||
Ostatni występ |
12 lipca 1987 | ||||||
Statystyki | |||||||
Średnia uderzeń |
0,298 | ||||||
Home runy |
241 | ||||||
Uderzenia |
2192 | ||||||
RBI |
1125 | ||||||
Kariera klubowa | |||||||
| |||||||
Kariera menedżerska | |||||||
|
Cecil Celester Cooper (ur. 20 grudnia 1949) – amerykański baseballista, który występował na pozycji pierwszobazowego.
W czerwcu 1968 został wybrany w 6. rundzie draftu przez Boston Red Sox i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Pawtucket Red Sox, reprezentującym poziom Double-A[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 8 września 1971 w meczu przeciwko New York Yankees jako pinch hitter[1]. W 1972–1973 grał głównie w zespołach farmerskim Red Sox Louisville Colonels i Pawtucket Red Sox z Triple-A[2]. W grudniu 1976 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Milwaukee Brewers[1].
Jako zawodnik Brewers pięć razy zagrał w Meczu Gwiazd, dwa razy zdobył Złotą Rękawicę oraz trzykrotnie otrzymał nagrodę Silver Slugger Award[1]. Ponadto ustanowił dwa rekordy klubowe zaliczając w jednym sezonie 219 uderzeń w 1980 i 126 RBI w 1983, pobity przez Prince'a Fieldera w 2009[3][4]. W 1983 za działalność charytatywną otrzymał nagrodę Roberto Clemente Award[5]. Po raz ostatni zagrał 12 lipca 1987[1].
W późniejszym okresie był między innymi członkiem sztabu szkoleniowego w organizacji Milwaukee Brewers i menadżerem Houston Astros[5].
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
5× All-Star | 1979, 1980, 1982, 1983, 1985 | [1] |
2× Gold Glove Award | 1979, 1980 | [1] |
3× Silver Slugger Award | 1980, 1981, 1982 | [1] |
Roberto Clemente Award | 1983 | [5] |