Centrocnemidinae | |
(Miller, 1956) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Nadrodzina | |
Rodzina | |
Podrodzina |
Centrocnemidinae |
Centrocnemidinae – podrodzina pluskwiaków z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny zajadkowatych.
Takson ten został wprowadzony w randze podrodziny przez N. C. E. Millera[1]. Na podstawie badań z zakresu morfologii porównawczej i filogenetyki włącza się tę podrodzinę do kompleksu podrodzin "Phymatine complex" w obrębie zajadkowatych[2].
Zajadkowate z tej podrodziny charakteryzują się, podobnie jak Hammacerinae, widocznym podziałem kłujki (wargi dolnej) na cztery segmenty oddzielone błoną. Centrocnemidinae wyróżniają się od Hammacerinae jednolitą, niepodzieloną nóżką (2. członem) czułka i kątami barkowymi przedplecza w formie silnych kolców[2]. Ciało mają tęgie[3], około 25 mm długie[4], guzkowane, a zakrywkę półpokryw z dwiema wydłużonymi komórkami[2]. W fossa spongiosa wyposażone są golenie odnóży przedniej oraz środkowej pary, przy czym na środkowych struktura ta jest dłuższa[4].
Wszystkie znane gatunki współczesne zasiedlają krainę orientalną, a ponadto w bursztynie bałtyckim znaleziono okazy mogące należeć do tej podrodziny. Większość gatunków spotyka się na pniach drzew[2].
Podrodzina ta obejmuje 33 współczesne gatunki[2], które zgrupowane są w cztery rodzaje[2][5]: