Cerura | |||
Schrank, 1802 | |||
![]() widłogonka gronostajka | |||
![]() Gąsienica widłogonki siwicy | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
Cerura | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Phalaena vinula Linnaeus, 1758 | |||
Synonimy | |||
|
Cerura – rodzaj motyli z rodziny garbatkowatych.
Są to motyle o krępym ciele porośniętym wełnistym owłosieniem. Głowa jest zaopatrzona w słabo owłosione oczy złożone, krótkie głaszczki oraz krótsze od połowy przedniego skrzydła, grzebykowate, przy czym u samicy ząbkowane bardzo drobno czułki, natomiast pozbawiona jest ssawki i przyoczek. Tułów jest szeroki. Skrzydła mają białe lub popielatobiałe tło, czarny wzór i ciemne żyłki. Przednie skrzydła są wydłużone, zaś tylne owalne, niewielkich rozmiarów. Tylne odnóża mają jedną parę ostróg na goleniach. Odwłok jest duży, cylindrycznego kształtu[1].
Gąsienice są foliofagami, żerującymi na liściach drzew[1][2]. Wśród ich roślin żywicielskich wymienia się rodzaje: brzoza, migdałecznik, olsza, topola i wierzba[3]. Jeśli potrzebne jest zimowanie, to odbywa się ono w stadium poczwarki. Owady dorosłe są aktywne nocą i przylatują do sztucznych źródeł światła[1].
Rodzaj zamieszkuje krainy: palearktyczną i orientalną, od Europy Zachodniej i Afryki Północnej po Wyspy Japońskie, Tajwan, Indonezję i Timor[3]. W Polsce reprezentowany jest przez dwa gatunki: widłogonkę siwicę i rzadką widłogonkę gronostajkę[1][2].
Takson ten wprowadzony został w 1802 roku przez Franza de Paulę von Schranka. Zalicza się doń 19 opisanych gatunków[3]: