wieś | |
pałac | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2017) |
282 |
Strefa numeracyjna |
094 |
Kod pocztowy |
76-010[2] |
Tablice rejestracyjne |
ZKO |
SIMC |
0308927 |
Położenie na mapie gminy Polanów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu koszalińskiego | |
54°05′22″N 16°35′26″E/54,089444 16,590556[1] |
Cetuń (niem. Zetthun) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Polanów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.
Pierwsza wzmianka o miejscowości Sathun pada w dokumentacji z 1346 r. Kolejne zmiany zapisów w oficjalnych, historycznych zapiskach to: Czattun (1456), Sattun (1506), Zathun (1524), Zethun (1779-1785), Zetthun (1836), Zettun (1896)[3].
Właścicielami historycznego Cetunia od XV w. był ród von Glasenapp, do którego należały te ziemie na zasadzie lenna. Rób utracił swoje lenno w 1833 r. na rzecz doktora Fleischera. Nowy właściciel oddał ziemie pod dzierżawę, a w 1852 r. sprzedał je ekonomiście Langemu. Ten w 1855 r. sprzedał je Ullmanowi Friedrichowi Wedigowi Udo von Ramin[3].
Majątek jeszcze wielokrotnie zmieniał właściciela m.in.: w 1910 r. i 1914 r., kiedy to trafił do Oscara Caminneciego, który zlecił budowę neogotyckiego pałacu[3].
Caminneci był właścicielem do końca II wojny światowej. Po 1945 r. majątek przeszedł na własność Skarbu Państwa Polskiego. Wówczas dobra podzielono - pałac wraz z parkiem stał się własnością Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej Urzędu Wojewódzkiego w Koszalinie, a folwark przynależał do Państwowego Ośrodka Hodowli Zarodowej[3].
Neogotycki murowany pałac z XIX w. wybudowany dla Oskara Ceminneciego. Pierwsza rozbudowa nastąpiła w I poł. XX w. Kolejny znaczący remont wykonany został w latach 1967-1973[3]. Od lat 80. XX w. zaadaptowano posiadłość na Dom Pomocy Społecznej[4].
Piętrowy pałac ma trzy narożne wieże, a każda z nich jest na planie spłaszczonego ośmioboku, na osi dwóch fasad wyższe ryzality. We wnętrzach pałacu zachowały się niewielkie fragmenty dawnego wyposażenia. Budowla posiada bogate detale architektoniczne m.in. sterczyny w kształcie wieżyczek, krenelaże i łuki.
W otoczeniu zadbany park, niszczejące zabudowania folwarczne i dawna gorzelnia[5].