Chad Kolarik

Chad Kolarik
Ilustracja
Chad Kolarik podczas Meczu Gwiazd AHL 2013
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1986
Abington

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

179 cm

Pozycja

napastnik (prawoskrzydłowy)

Uchwyt

prawy

Draft

OHL Priority Selection 2002, numer: 102 (6 runda)
Kingston Frontenacs

Draft

NHL 2004, numer: 199 (7 runda)
Phoenix Coyotes

Chad Kolarik (ur. 26 stycznia 1986 w Abington) – amerykański hokeista, reprezentant Stanów Zjednoczonych, olimpijczyk.

Chad Kolarik w barwach Connecticut Whale (2011)
Chad Kolarik w barwach Linköpings HC (2013)

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo grał w ligach USHS, USDP, NAHL. W drafcie NHL z 2004 został wybrany przez Phoenix Coyotes. Od 2004 do 2008 przez cztery sezony występował w akademickiej lidze NCAA w barwach zespołu z Uniwersytetu Michigan. Został absolwentem tej uczelni[1]. Od 2008 do 2013 grał w klubach z NHL i AHL.

W czerwcu 2013 został zawodnikiem szwedzkiego zespołu Linköpings HC[2]. Stamtąd w październiku 2014 przeszedł do rosyjskiego Awangarda Omsk[3]. W kwietniu 2015 został graczem szwajcarskiego Kloten[4]. W maju 2016 przeszedł do niemieckiego klubu Adler Mannheim[5]. W lutym 2018 przedłużył tam kontrakt o rok[6]. W kwietniu 2019 został graczem austrickiego EC Salzburg[7], a po sezonie 2019/2020 zakończył karierę[8].

W barwach reprezentacji Stanów Zjednoczonych uczestniczył w turniejach mistrzostw świata juniorów do lat 18 edycji 2004 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 2018.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 2011 poślubił gimnastyczkę sportową Kylee Botterman (ur. 1989)[9]. Oboje mają syna Christiana[10].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacyjne
Klubowe
  • Mistrzostwo NCAA (CCHA): 2005, 2008 z Michigan Wolverines
  • Złoty medal mistrzostw Niemiec: 2019 z Adler Mannheim
Indywidualne
  • NCAA CCHA 2007/2008:
    • Pierwszy skład gwiazd NCAA
    • Drugi skład gwiazd Amerykanów NCAA (West)
  • AHL 2012/2013:
    • Mecz Gwiazd AHL
  • European Trophy 2013:
    • Drugie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej: 12 punktów
  • Svenska hockeyligan (2013/2014):
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 30 goli (Trofeum Håkana Looba)[11]
    • Piąte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 48 punktów[12]
  • DEL (2016/2017):
    • Czwarte miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 25 goli[13]
  • DEL (2017/2018):
    • Piąte miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 23 gole[14]
    • Czwarte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 46 punktów[15]
  • DEL (2016/2017):
    • Siódme miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 21 goli[16]
  • Liga Austriacka (2019/2020):
    • Ósme miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 20 goli[17]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michigan Today [online], umich.edu [dostęp 2020-12-05] (ang.).
  2. http://www.hockeysverige.se/article/14558900/linkoping-varvar-ny-amerikan
  3. ХК "Авангард" | Новости | "Авангард" заключил контракт с центрфорвардом Чедом Колариком [online], hawk.ru [dostęp 2020-12-05] (ang.).
  4. From Omsk to Kloten - Chad Kolarik to join the Kloten Flyers as of next season? [online], ch/index.php [dostęp 2020-12-05] (niem.).
  5. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2020-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-21)].
  6. Hungerecker und Kolarik verlängern – Ziffzer wird Teamleiter » Adler Mannheim [online], adler-mannheim.de [dostęp 2020-12-05] (niem.).
  7. EC Red Bull Salzburg [online], redbulls.com [dostęp 2020-12-05] (niem.).
  8. EC Red Bull Salzburg [online], redbulls.com [dostęp 2020-12-05] (niem.).
  9. Botterman juggles wedding plans, gymnastics amid solid season | The Michigan Daily [online], michigandaily.com [dostęp 2020-12-05] (ang.).
  10. Former La Salle hockey player gets shot to represent U.S. at Winter Olympics | PhillyVoice [online], phillyvoice.com [dostęp 2020-12-05].
  11. Statistik spelare 2013/2014 - SHL.se [online], shl.se [dostęp 2020-12-05] (szw.).
  12. Statistik spelare 2013/2014 - SHL.se [online], shl.se [dostęp 2020-12-05] (szw.).
  13. Elite Prospects - DEL Stats 2016-2017 [online], eliteprospects.com [dostęp 2020-12-05] (ang.).
  14. Elite Prospects - DEL Stats 2017-2018 [online], eliteprospects.com [dostęp 2020-12-05] (ang.).
  15. Elite Prospects - DEL Stats 2017-2018 [online], eliteprospects.com [dostęp 2020-12-05] (ang.).
  16. Elite Prospects - DEL Stats 2018-2019 [online], eliteprospects.com [dostęp 2020-12-05] (ang.).
  17. Elite Prospects - EBEL Stats 2019-2020 [online], eliteprospects.com [dostęp 2020-12-05] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]